Главна страница

Добредојдовте на OrthodoxWiki — онлајн православна енциклопедија со слободна содржина отворена за читање и менување. Таа има изданија на 10 различни јазици. Името OrthodoxWiki е кованица од Orthodox, грчки збор што значи „Правoславие“ и Wiki, хавајски збор што значи „брзо“ а бил присвоен да опише вид соработнички софтвер. Помогнете и вие, со взаемна вера, љубов и труд да го создадеме наjголемиот Православен информативен центар на македонскиот кибер-простор. Почнувајќи од јули ’2007, на OrthodoxWiki на македонски креирани се 690 статии. Доколку сакате, можете веднаш да се регистрирате или најавите и почнете да ги уредувате содржините на Православната енциклопедија. Редакцијата на OrthodoxWiki го избра Свети великомаченик Димитриј Солунски мироточив за свој небесен покровител и застапник во прославувањето на Пресветата Троица и пренесувањето на богатите ризници на Православната Црква. Небесен покровител на глобалниот проект е Свети Јован Дамаскин.

Ве молиме, одвојте дел од вашето време за да прочитате што е, а што не е OrthodoxWiki.

прикажи ја страницата без посредство на серверска кеш меморија

Денес е 25 декември:
Свети Спиридон Чудотворец, епископ Тримитунтски; Свети Герман Алјаскин; Преподобен Терапонт Монзенски; Свештеномаченик Александар, епископ Ерусалимски; Маченик Синезиј (Разумник).
Избрана статија
Светлино тивка (цсл. „Све́те ти́хий“, ст.грч. „Φῶς Ἱλαρόν“, лат. „Lumen Hilare“) е едно од најраните христијански молитвословија од небиблиско потекло кое непрекинато се користи повеќе од 15 века на Вечерната богослужба. Молитвата „Светлино тивка“ за прв пат е забележана во Апостолските Установи кои датираат од доцниот трет и почетокот на четвртиот век по Христа. Сместена е во збирка на песнопенија за коишто авторот на Установите препорачува да се пеат наутро, навечер, пред јадење и при палењето на светилата. Свети Василиј Велики го спомнал ова молитвословие како дел од живото предание. Уште во негово време (средината и крајот на четвртиот век) оваа молитва се сметала за древна. Имено, според едно предание, на Гробот Христов во Ерусалим стоело постојано запалено кандило чија светлина ја символизирала живата Христова Светлина. Христијаните се собирале околу Гробот, а химната „Светлино тивка“ се пеела при изнесувањето на свеќа запалена од кандилото на гробот, чијшто пламен ја повикувал Црквата да Го слави Господа воскреснатиот. „Свете тихиј“ е првото целосно песнопение што може да се смета за такво во денешна смисла на зборот. Се верува дека свети Атиноген, кој се слави на 16 јули според стариот календар, а кој пострадал за време на диоклецијановите прогонства, на патот кон неговото губилиште ја испеал оваа песна. Иконата на којашто е прикажан овој светител ја доловува сцената на еден постар Епископ кој пее додека чека да биде погубен; раката на мачителот, пак, стои парализирана додека свештеномаченикот ја произнесува оваа последна своја молитва. Повеќе
Цитат
Сите вистини на Православието се изведуваат од една вистина и се сведуваат на едната вистина, безгранична и вечна. Таа вистина е Богочовекот Христос. Ако до крај ја проживеете било која вистина на Православието, ќе мора да пронајдете дека нејзиното срце е – Богочовекот Христос. Всушност, сите вистини на Православието не се ништо друго, освен – различни варијанти на едната Вистина: Богочовекот Христос. Православието е Православие со Богочовекот. И со ништо друго и никој друг. Оттука, второто име на Православието е – Богочовештво. Во него ништо не бива според човекот и од човекот, туку сè доаѓа од Богочовекот и бива според Богочовекот. А тоа значи: основната, вечната вистина на животот и светот, човекот ја доживува и осознава само со помошта од Богочовекот, во Богочовекот. Уште нешто: потполната вистина за човекот, за целта и смисолот на неговото постоење, човекот ја дознава единствено низ Богочовекот. Без Него и надвор од Него нема вистински човек, оти човекот е вистински човек само со Богочовекот и во Богочовекот. Надвор од Него човекот се претвора во привидение, во страшило, во бесмислица. И наместо човекот, вие наоѓате отпадоци од човекот, одломки од човекот, касаји од човекот. Оттука, единствено во богочовештвото е вистинското човештво. И нема друго под небото. Православието е Православие со Богочовекот. И ние, православните, исповедувајќи Го Богочовекот, посредно ја исповедаме и христоликоста на човекот, неговото божествено потекло, неговата божествена возвишеност, а со тоа и божествената вредност и неприкосновеност на човечката личност. Всушност, борбата за Богочовекот е борба за човекот. Не хуманистите, туку луѓето на Православната богочовечка вера и живот се борат за вистинскиот човек, боголикиот и христоликиот човек. Св. Јустин Ќелиски