Во најопшта смисла есхатологијата [[Image:Pascha.jpg|right|frame|Воскресение Христово]]Велигден, односно Пасха (Πάσχα), е празник на Воскресението на Господ Исус Христос. Пасха како поим е — учење за „последните нешта“транслитерација на грчки збор, кој од своја страна е транслитерација на хебрејскиот pesach, за конечните судбини со значење Премин. Велигден е центарот на светот Православната вера и човекотпразнување. Самиот терминот есхатологија потекнува од грчкиот збор „есхатос“За верните, периодот пред Велигден, е долго патување исполнето со покајание, прошка, измирување, што значи „последен“[[молитва]], а исто така [[пост]] и „крај“учење. Со пристигнувањето на Велигден, „крајна граница“се празнува победата на Животот над смртта преку извршување на неколку богослужби комбинирани во една.

Од една страна, есхатологијата кажува за тоа, дека светот како космос, како животно пространство на човекот, без оглед на неговата изопачена состојба, не е туѓ за христијаните. Христијаните не смеат да бегаат Со Воскресението од светот, во кој дошол Божјиот Син за да го спасигробот Хрисотс ги круниса сите празници. Токму во светот Црквата, која е Телото Христово, ја има својата мисија. Тоа е мисија Тој доброволно пострада на Крстот за просветување и осветување искупување на светот. „Не моламнас, Ти да ги земеш од светот – говори Спасителот за Своите ученици во Првосвештеничката молитва, — туку да ги зачуваш од злото” грешните на Велики Петок (Јн. 17. 15Големиот Петок). Христијаните не смеат да потонуваат Според [[Свето Писмо|Светото Писмо]], во апокалиптичките очекувања на скориот Крај часот кога Он пострада на историјатаКрстот, заборавајќи го својот долг и повик многу гробови во историјата близината на овој свет. Но, од друга страна, есхатологијата кажува за тоа, дека судбината Ерусалим испукаа и повикот на човекот не се ограничува со престојот некои праведници дури во овој свет, каде што, во крајна сметка, победува смртта. Зашто, смртта веќе е победена со Воскресението Христово. И таа победа ќе восторжествува по крајот на овој свет, кога Господ кој дошол во слава ќе Му го предаде Своето Царство на Бог и Отецот (1 Кор. 15. 24). И тогаш ќе се јават Новото небо и Новата земја — каде што живее правдататој момент станаа од нивните гробови.

Како резултат Претходно, откако слугите на гревопадот, човекот отпаднал од Бога. Сепак, Бог кој е богат со милост, не првосвештениците израилски го презрел Своето создание фатија Христос и сè извршил заради нас и заради нашето спасение — сè до тоа, што го дал Својот Еднороден СинГо предадоа на Пилат со барање да биде распнат, а Пилат за секој што верува во Него да им угоди конечно така и пресуди иако не загинеМу најде вина, Господ пострада со смрт на Крст. Распнат меѓу двајца разбојници, од кои едниот Го похули а другиот Го прослави, туку да има спасувајќи се со ова себеси за живот вечен живот (Јн. 3Во оној страшен миг неговите ученици се разбегаа како што Самиот им предрече; освен апостолот Јован Заведеев и мајка Му под Крстот. 16). Тој вечен живот, приготвен за Христовите верни, настапува веднаш по есхатолошкото завршување  Уште од самото востановување на битието празникот постоела разлика во датумот на „овој свет“празнување помеѓу помесните цркви. Поголемиот дел од помесните Западни цркви сметале дека Велигден треба да се слави првата недела после Јудејската Пасха. во Никео-Цариградскиот Символ Црквите на верата оваа есхатолошка вистина е изразена во форма Истокот го славеле Воскресението на надежта првиот ден после Јудејската Пасха, додека малоазиските цркви го славеле на секој христијанин: „Го чекам воскресението на мртвите и животот 14 нисан, што значи, заедно со Евреите. Сето ова довело до појавување на идниот век“таканаречените Пасхални спорови. [[ЕсхатологијаВелигден|повеќе]]