Промени

Прејди на: содржини, барај

Господ Исус Христос

Додаден 19.231 бајт, 19:42, 21 јули 2019
+en,pt,ru
[[Image:Pantokrator of Sinai.jpg|right|frame|[[Икона]] на Господ Исус Христос од манастирот Св. Екатерина на Синај]]
{{Вовед}}
'''Господ наш Исус Христос''' е Син Божји, Слово (Реч, и Логос) Божјо, второто лице (ипостас) втората личност на [[Пресвета Света Троица]], вистински Бог, вистински човек . Кога дојде штом се исполни времето и Вистински Богочовек, единороден од Отецот, воплотен „се воплоти од [[Бог Свет Дух|Светиот Дух ]] и [[Пресвета Богородица|Марија Дева]]”, Чие [[Велики Петок|Страдание]] како Богочовек со Страдањата и [[Воскресение]] Воскресението го ослободи човештвото спаси човечкиот род од гревот , пропадливоста и смрттадуховната смрт. Името Исус „Исус” (грчки: Ιησούς, лат: Jesus) доаѓа од грчката форма Ιησους која пак еврејското име Jeshua, скратен облик на Jehoshua. Ова име е составено од божественото име Yahweh (Јахве) во скратен облик „Yah- Yeho” и „shua”, односно: „Јахве е спасението.”Придавката „Христос” произлегува од хебрејското Јешуа„χρίω” = „помазува, облива” и е еквивалент на еврејскиот збор „Masiah”. Во Стариот Завет израилските цареви и првосвештеници се помазувани со осветено масло кога примале некоја служба, па затоа биле нарекувани " Господови помазаници" (Зах. 4,14). Во поширока смисла, што значи „Јахве спасува“Месија - Помазаник е Оној кому Бог Му ја доверил мисијата да го ослободи избраниот народ и Кого Евреите го очекувале на крајот на вековите. Името Исус Христос паке првото исповедање на христијанската вера (Флп. 2, 5-11), за во Исус од Назарет да се познае Месијата, Синот Божји, Господ и Спасител: "И секој јазик да исповеда дека Исус Христос е транслитерација Господ за слава на грчкото ΧριστοςБог Отецот" (Флп. 2, кое доаѓа 11).Во своето исповедања кај Кесарија Филипова, Петар го познал Месијата - Христос во Јошуа - Исус од хебрејскиот Mashiach Назарет: „Ти си Христос, Синот на живиот Бог” („Месија“Мт. 16,16). Самиот Исус се поистоветува Себе со Господовиот Помазаник - Месијата, Кого Господовиот Дух го помазал да го проповеда спасението (Лк. 4,18; Дела 4, 26-27). Синедрионот Го испраќа Исус кај Пилат со значење „Помазаник“обвинение дека Себе се смета за Месијата. Исус бил и распнат како Месија; "Христос, цар Израилев" (Мк. 15,32).
== Христологија Земниот живот на Господ Исус Христос == Како втора испостас [[Image:Hristos_Spasitel_i_Zhiznodavec.jpg|250px|right|thumb|[[Икона]] на Пресвета Троица, Господ Исус Христос е Боголичноста пред која на необичен од манастирот Св. Господово преображение во Зрзе - Христос Спасител и чуден начин наидува човечкиот ум Жизнодавец]]Иако немал [[грев]] (Јн. 8, 46), Исус прифатил својата искупителна мисија да ја започне со крштението од [[Свети Јован Крстител|Јован]] во Јордан (Мт. 3, 13-17). А тоа било поради тоа, да би ја исполнел светата должност (Лк. 7,29-30), односно „секоја правда“ (Мт. 3,15), но и срцеда би ја назначел Својата крстна жртва. Самата Негова Личност е невозможно Овој пророчки чин – пратен од „теофанијата“, од богојавлението на Света Троица – покажува дека Исус веќе бил спремен да ги земе на Себе гревовите на светот (Јн. 1,29). После [[Свето Крштение|крштението]] во Јордан, Исус се враќа во Галилеја и интензивно се припрема за Својата мисија. Евангелистите синоптичари се спознае без Божја помошсложуваат дека Исус ја започнал Својата служба после Јовановото фрлање во темница (Мт. 4,12; Мк. 1,14; Лк. 3,20 )и дека најголемиот дел на Своите јавни активности ги извршувал во Галилеја (Мт. 4,12; Мк. 1, 39; Лк. 4,14). Лука говори за што Исусовото патување во Самарија (Лк. 9,53), а Јован поопширно го изложува Исусовиот со жената Самарјанка покрај Јакововиот извор (Јн. 4, 1-43). Евангелистот Јован кажува дека Исус проповедал во Јудеја и Самиот Тој сведочидека многу пати патувал ви Ерусалим (Јн. 7,1-31), додека, пак, Евангелистот Матеј напомнува дека проповедал во Переја, од онаа страна на Јордан (Мт. 19,1). Дури Тоа не е исклучено, зашто Исус навистина многу патуваше: „И одеше Исус по сите градови и неговите непосредни ученици села...“ (Мт. 9,35):во областа на Генисаретското езеро, во Капернаум (Мт. 14,31), во околината на Гергесина (Мт. 8,28), доаѓајќи дури до фениските северни градови Тир и следбенициСидон (Мт. 15, кои секојдневно биле со Него21) и Кесарија Филипова (Мт. 14, ги гледале чудата кои ги вршел13). Поради прогонот на Свети Јован Крстител, ги слушале Неговите поуки Исус го напуштил Назарет и беседисе преселил во Капернаум (уп. Мк. 2,1; 9,1), место покрај Галилејското езеро, не биле способни сами по себево земјата Завулонова и Нефталимова(Мт. 4, со моќта 12-13). На самиот почеток на човечкото познание Својата спасителна мисија Исус трeбал да се бори, најпрвин против непомирливиот Божји противник, ѓаволот. Во пустината Исус [[Пост|постел]] 40 дена и имал тешки искушенија (Мт. 4,11). Ѓаволот имал намерува да Ја сфатат Неговата личностго одврати Исуса од патот на кој беше тргнал. Не ретко Но, Тој одлучно ги прашува нив Кој е Тојодбива ѓаволските предлози, со одговори земени од Стариот Завет (Пон. Зак. 8,3; 6,16; 6,13). Се подразбира дека времето на повлеченост во пустината било посветено на постот и нарочно на [[молитва]]та, при која ја сметал како најважна припрема за Својата мисија. Заради тоа што добива различни постот бил религиозна јудејска пракса (Јн. 3,5-9), која дури и често несигурни одговорифарисеите ја почитувале (Лк. 18,12); постот ја прател молитвата. Исус го поминувал живитот во непрестајна молитва. Но кога Од малечок учествувал на крај му одговараат дека „Ти си Хрустосслужби во јудејските синагоги (Мт. 26, Син на Живиот Бог“3). Тука се молел и пеел псалми (Мт. 15, Господ им посочува дека таа вистина за Него им е откриена 34). И не од нивниот човечки ум се молел само во одлучни моменти на Својот живот (и срцетоа на многу начини), туку од Отецот небесен. Токму поради тоа Тој вели дека "никој не може Исуса и Своите ученици ги советувал да Го нарече Господ освен преку силата се молат; па, дури и формулирал текст на Светиот Дух“молитвата(Лк. 11,1-4).
Постојат три вистини Според тоа, почетокот на Неговата мисија се совпаѓа со првиот конфликт со ѓаволот, против кого ќе се бори додека не го победи со Својата жртва. Јудејцитете, современици Исусови, пророштвата за Исуса ХристаМесијата ги сфатиле во строго политички и национален смисол. Од желба да се ослободат од римската власт, очекувањето на Месијата, замислуван како национален ослободител и политички ообновител, било многу големо кај јудејскиот народ во Исусовото време. Од текстовите кои говорат за Исусовото месијанство (Мт. 16,13-20; Мк. 8,27-30; Лк.9,18-21), посебно од одговорот кој го дал за време на искушувањето во пустината (Мт. 4,1-10), јасно произлегува дека Тој не се поистоветил со сликата на оној Месија кој го очекувале Јудејците во Неговото време, нагласено кажуваќи дека Неговата месијка служба нема политички карактер: „И на другите градови треба да им благовестам за Царството Божјо; зашто на тоа сум пратен“ (Лк. 4,43). Се разбира, Тој не ја отфрлил месијската служба сама по себе, онаква каква ја опишале старозаветните пророци; пред сѐ, не ја отфрлил идејата дека ќе се сведуваат јави Месија во човечки облик, во лик на еднаслуга, послушен до смрт( Филип. 2,7-8); но, го одбил онаквиот Месија кој не може да се помири со „Царството Божје“, кого луѓето го измислиле, а тие Бог не го сакал(Мк. 8,31-33). Значи, Тој морал да ја преуреди целата концепција за Месијата – пред сѐ од тоа што Евреите не можеле мислата за Месијата да ја поврзат со неопходноста за страдање; а Неговата концепција за Месија се содржи во зборовите дека „Синот човечки не дошол да Му се служи, туку да служи и жиотот свој да го даде во откуп за мнозина“(Мк. 10,45). Можеби поради тоа да не би се: дало повод за грешно толкување на месијанската служба, Исус повеќе сакал да се молчи за Неговата истоветност со Месијата (Мт.16,20; Мк. 8,30; 9,9; Лк. 4,41); бил принуден да прибегнува кон понови и потешки називи за разбирање, а во основа идентични со поимот „Месија“, како на пример името „Син Човечки“(Мт. 9,6; Јн. 9,35).
# Исус == Христос е вистински Богкако месија ==# Секеко дека Исус не ја формулирал Својата концепција за Месија, критикувајќи го месијанството на своето време. Да би се разбрала правилно Неговата концепција за месијанството, не треба да се меша процесот преку кој Апостолите и мноштвото народ постепено го препознаваат Христа – Месијата, во Исус од Назарет, со личното Исусово сведочење за својата идентичност и служењето како Христос е вистински човек# – Месија. Како што произлегува од некои евангелски делови(места), уверението(вербата)дека во Исус Христос од Назарет е вистински Богочовексамиот Бог лично присутен, и дека го извршува спасението на светот, постепено се формирало и се зацврсувало помеѓу Неговите ученици и слушатели(Јн. 12,16).
Секоја мислаВо почетокот се верувало дека е пророк(Јн. 4,19), или последен пророк, секој зборповисок од претходните пророци(Мк. 6, секое дело на Господ Исус Христос како основа Го има Бога4; Лк. 7,16; 13,30; единствената можна реалност која се открива во личноста на Исус од Назарет Дела 7,52), дека е Неговото Божествонов Илија(Мк.4,25-27; 6, и само во Бога Неговата личност е реална15; 7, трајна и вечна16; уп. 1. Цар. Историски гледано17, Исус 23-24), зашто се објавува Себе како Бог во теловерувало дека Илија ќе биде претечата на Месијата(Мал. 3, и тоа 23); дека е основната реалност на Новиот Заветнов Мојсеј(Мк. И неговите дела се дела на жив Бог: исцеление од разни болести2,20; Дела 3, опростување на гревови22; 7, воскренснување н мртви32; уп. Изл. 4, страшниот суд10); дека е Јован Крстител кој воскреснал(Мк. 6, победата на смртта16); дека е човек потврден од Бога низ чуда(Дела 2,32; Лк. 24, дарувањето на вечен живот19). Таа линија Постојат одлучувачки моменти и дела кои допринеле за утврдување за ваквото убедеување – како што се продолжува во сведочењето на Неговите ученицичудата, кои творат исто така божествени делаПетровото исповедање(Јн. Оваа вистина е изобразена во шест члена 6,69), прображението(Мк. 9,9), и посебно Неговото Воскреснување од вториот до седмиот) на Символот мртите. Несомнено е дека стварноста на Воскресението ја зацврстила и усовршила вератадека Исус Христос е Син Божји.
Христос е и вистински човек; непријателите Римскиот капетан, задолжен за чувањето на Христијанството често ја оспорувале божествената природа гробот, кој немал други докази освен природните знаци кои го прателе настанот на Христосраспетието, но речиси никогаш човечката можел да извикне: „Навистина овој беше Син Божји“(уште и самите Евреи наумиле да Го убијатМт. 27, потврдувајќи ја Неговата човечка природа54). И сведоштвата А апостол Тома, откако се уверил во фактот на апостолите држат до тоа дека Христос е вистински човекВоскресението, потполн извикнува: „Господ мој и совршенБог мој“(Јн. 20, Кој 28). Од друга страна, како што произлегува од некои текстови, Самиот Исус ја потврдил Својата месијска служба, отворено признавајќи дека е на натприроден начин роден Тој Христос – Месијата. Откако во назаретската говорница го прочитал текстот од [[Пресвета Богородица]] и Светиот Дух Пророк Исаија(61,1), Исус порачува: „Денеска се изврши ова Писмо во вашите уши“(Лк.14,21). Во разговорот со жената Самарјанка,26-55откако таа Му рекла: „Знаеме дека ќе дојде Месија кој се вика Христос; 2кога Тој ќе дојде,ќе ни објави сЕ“, Исус И одговара: „Ја сум – којшто со тебе говорам“(Јн. 4,25-26). На прашањето на првосвештеникот: „Дали си ти Христос, Син на Благословениот?“, Исус му одговара: „Јас сум“(Мк. 14,61-1662). Според тоа, не постои никаков сомнеж дека Исус бил свестен и убеден во тоа месијанство од самиот почеток на Својата работа, Тој потврдува дека Отецот Го пратил „Кој ме прима мене, го прима Оној кој ме пратил“, (Мт. 10,40; уп. Мт.115,24; Мк. 12,18-256), и Е безгрешендека има иста природа и иста сила како и Бог, слободен од прародителскиот грев при што дури ни фарисеитепа затоа и тражи: „Верувајте во Бога, Неговите најжестоки противници не можеле да најдат макар една грешка и во Неговиот животмене верувајте“(Јн. 14, учење и делување1).
Овие две вистини се слеваат Иако во едната вистина: неки прилики избегнувал отворено да каже дека е Месија, Исус секогаш исповеда дека има власт како и Бог, зашто е Син Негов. Кога јудејските власи во Ерусалим Го прашале: „Ако си ти Христос е вистински Богочовек, една Личносткажи ни отворено“, исус им одовара: „Ви реков, која во својата Божествена личнот ја прима човечката природа и па не верувате. Делата кои ги соединува творам јас во неделиво единство во личноста името на Отецот свој, тие сведочат за мене“(Јн. 10,24-25). Тој оставил на Логосот Божјитие кои ги слушале Неговите зборови ги виделе Неговите дела слободно да се уверат. Новозаветното откровение јасно сведочи дека Богочовекот секогаш Кога учениците на [[Свети Јован Крстител]], кои Јован ги пратил, го прашале: „Ти ли си Оној што ќе дојде, или друг да чекаме?“, Исус Одговара: „Одете и јавете му на Јована ова што слушате и гледате: ’слепи прогледуваат и хроми одат, лепрозни се чувствува чистат и глуви слушаат, мртви стануваат и осознава себе како едно лицена сиромашните се проповеда евангелие‘ “(Мт. 11,5). Исто така Врз основа на тие сведоштва и апостолите еднодушно чувствуваатдокази, сознаваат Апостолите и исповедуваат огромното мнозинство на Неговите слушатели поверувале дека Богочовекот Исус од Назарет е една единствена „Оној кој треба да дојде“(Мт.11,3), односно очекуваниот Месија. Затоа Исусовото месијанство сочинува дел на исповедање на верата на првата Црква: „Кој е лажливец ако не оној кој порекнува дека Исус е Христос?“(1. Јн. 2,22). [[Свети Кирил Ерусалимски]] вели дека гревот на Јудејците од Спасителовото време бил во тоа што тие, иако признаваат дека е Тој Христос, не веруваат дека е тој Исус Христос – Месија(Катихеза X, 14). За Новозаветните писатели Исусовото месијанство доаѓа од Неговото Божество. Тој е Месија, како Син Божји(Мк. 14,61-62).Гледано од таа страна, можеби најубавото име Исусово е [[Емануил]], зашто тоа покажува дека Тој е Сам Бог кој дошол како личностмеѓу луѓето, и дека Неговите дела се Божје Откровение. Тоа била заедничка вера во народот, која Никодим вака ја објаснува: „Рави, знаеме дека си учител дојден од Бога; зашто никој не може да ги твори(прави)овие чудеса кои ти ги твориш (правиш) ако не е Бог со него“(Јн. 3,2). Тој отворено исповеда: „Вам ви е дадено ги знаете тајните на Царството Божје...“(Мк. 4,11). Тој сведочи дека е неодделен од Отецот, неделива од Кого доаѓа и неизменливаКого го нарекува "Авва - Оче", и неодделив е од Светиот Дух, кого ќе го прати како таков Христос ја открива тајната на друг „Утешител“(Јн. 15,26). Тој Себе се гледа во единство со Бога и тајната на човекот– Света Троица. Затоа никој не може да каже "Господ е Исус, освен преку Духот Свет"(1. Кор.12, станувајќи темел на Христијанството3).
== Христос во Православната вера ==
''А Он беше изнаранет за нашите гревови и мачен заради нашите беззаконија; казната за нашиот мир падна врз Него, а преку Неговите ради ние се излекувавме. Сите ние бевме заблудени како овци, се отстрани секој од патот свој, - и Господ ги возложи врз Него гревовите на сите нас. Он беше измачуван, но стадаше доброволно и устата Своја не ја отвораше; како овца Он беше одведен на колење, и како што е јагнето пред стрижачите свои безгласно, така и Он не ја отвори устата Своја... Ќе се зарадува поради трудот на душата Своја ќе види светлина. Праведниот Слуга Мој ќе ги оправда мнозина и гревовите нивни врз Себе ќе ги понесе. Затоа Јас ќе Му дадам големо наследство, со силните плен ќе дели, зашто душата Своја на смрт ја предаде, и меѓу злодејците беше вброен и ги понесе врз Себе гревовите на мнозина и за престапниците стана посредник.'' (Исаија 53, 5-7; 11,12)
Токму во Страдалнот Слуга се согледува единството на двата завети, Стариот и Новиот, во страданијата на второто лице на [[Пресвета Троица]], Господ Исус Христос.
===Во Новиот Завет ===
Јовановото Евангелие, го прикажува најдлабокиот теолошки аспект на Христовото учење и живот: Исус е претставен како Логос, Реч Божја, која се овоплотила, и живеела меѓу нас, и извршила многу чуда, за да ја распламти верата на луѓето во Него, и преку верата и љубовта да бидат спасени. Свети Јован Богослов го нагласува дарот на вечниот живот кој доаѓа преку Христа на оние кои Го прифаќаат како Вистина, Пат и Живот.
== Земниот Христологија == Како втора испостас на Пресвета Троица, Господ Исус Христос е Боголичноста пред која на необичен и чуден начин наидува човечкиот ум и срце. Самата Негова Личност е невозможно да се спознае без Божја помош, за што и Самиот Тој сведочи. Дури и неговите непосредни ученици и следбеници, кои секојдневно биле со Него, ги гледале чудата кои ги вршел, ги слушале Неговите поуки и беседи, не биле способни сами по себе, со моќта на човечкото познание да Ја сфатат Неговата личност. Не ретко Тој ги прашува нив Кој е Тој, при што добива различни и често несигурни одговори. Но кога на крај му одговараат дека „Ти си Христос, Син на Живиот Бог“, Господ им посочува дека таа вистина за Него им е откриена не од нивниот човечки ум и срце, туку од Отецот небесен. Токму поради тоа Тој вели дека "никој не може Исуса да Го нарече Господ освен преку силата на Светиот Дух“.  Постојат три вистини за Исуса Христа, кои се сведуваат на една, а тие се:  # Исус Христос е вистински Бог# Исус Христос е вистински човек# Исус Христос е вистински Богочовек. Секоја мисла, секој збор, секое дело на Господ Исус Христос како основа Го има Бога; единствената можна реалност која се открива во личноста на Исус од Назарет е Неговото Божество, и само во Бога Неговата личност е реална, трајна и вечна. Историски гледано, Исус се објавува Себе како Бог во тело, и тоа е основната реалност на Новиот Завет. И неговите дела се дела на жив Бог: исцеление од разни болести, опростување на гревови, воскренснување н мртви, страшниот суд, победата на смртта, дарувањето на вечен живот . Таа линија се продолжува во сведочењето на Господ Неговите ученици, кои творат исто така божествени дела. Оваа вистина е изобразена во шест члена (од вториот до седмиот) на Символот на верата. Христос е и вистински човек; непријателите на Христијанството често ја оспорувале божествената природа на Христос, но речиси никогаш човечката (уште и самите Евреи наумиле да Го убијат, потврдувајќи ја Неговата човечка природа). И сведоштвата на апостолите држат до тоа дека Христос е вистински човек, потполн и совршен, Кој е на натприроден начин роден од [[Пресвета Богородица]] и Светиот Дух (Лк.1,26-55; 2,4-16; Мт.1,18-25), и Е безгрешен, слободен од прародителскиот грев при што дури ни фарисеите, Неговите најжестоки противници не можеле да најдат макар една грешка во Неговиот живот, учење и делување. Овие две вистини се слеваат во едната вистина: дека Исус Христос ==е вистински Богочовек, една Личност, која во својата Божествена личнот ја прима човечката природа и ги соединува во неделиво единство во личноста на Логосот Божји. Новозаветното откровение јасно сведочи дека Богочовекот секогаш се чувствува и осознава себе како едно лице. Исто така и апостолите еднодушно чувствуваат, сознаваат и исповедуваат дека Богочовекот е една единствена личност, неделива и неизменлива, и како таков Христос ја открива тајната на Бога и тајната на човекот, станувајќи темел на Христијанството.
== Видете исто така ==
*[[Пасха]]
*[[Рождество Христово]]
*[[Обрезание на Господ Исус Христос]]
*[[Страстна седмица]]
*[[Воскресение]]
 
== Видете исто така ==
*[[Пасха]]
== Надворешни врски ==
[[Категорија:Богословие]]
[[Категорија:Избрани статии]]
[[en:Jesus_Christ]]
[[el:Ιησούς Χριστός]]
[[en:Jesus Christ]]
[[es:Jesucristo]]
[[fr:Jésus Christ]]
[[pt:Jesus Cristo]]
[[ro:Iisus Hristos]]
[[ru:Иисус христосХристос]]
EGobi
11.779
уредувања
Преземено од „https://mk.orthodoxwiki.org/Специјална:МобилнаРазлика/1909...3692“

Прегледник