Промени

Прејди на: содржини, барај

Господ Исус Христос

Додадени 19.214 бајти, 19:42, 21 јули 2019
+en,pt,ru
{{никулец}}
[[Image:Pantokrator of Sinai.jpg|right|frame|[[Икона]] на Господ Исус Христос од манастирот Св. Екатерина на Синај]]
{{Вовед}}
'''Господ наш Исус Христос''' е Син Божји, Слово (Реч, и Логос) Божјо, второто лице (ипостас) втората личност на [[Пресвета Света Троица]], вистински Бог, вистински човек . Кога дојде штом се исполни времето и Вистински Богочовек, единороден од Отецот, воплотен „се воплоти од [[Бог Свет Дух|Светиот Дух ]] и [[Пресвета Богородица|Марија Дева]]”, Чие [[Велики Петок|Страдание]] како Богочовек со Страдањата и [[Воскресение]] Воскресението го ослободи човештвото спаси човечкиот род од гревот , пропадливоста и смрттадуховната смрт. Името Исус „Исус” (грчки: Ιησούς, лат: Jesus) доаѓа од грчката форма Ιησους која пак еврејското име Jeshua, скратен облик на Jehoshua. Ова име е составено од божественото име Yahweh (Јахве) во скратен облик „Yah- Yeho” и „shua”, односно: „Јахве е спасението.”Придавката „Христос” произлегува од хебрејското Јешуа„χρίω” = „помазува, облива” и е еквивалент на еврејскиот збор „Masiah”. Во Стариот Завет израилските цареви и првосвештеници се помазувани со осветено масло кога примале некоја служба, па затоа биле нарекувани " Господови помазаници" (Зах. 4,14). Во поширока смисла, што значи „Јахве спасува“Месија - Помазаник е Оној кому Бог Му ја доверил мисијата да го ослободи избраниот народ и Кого Евреите го очекувале на крајот на вековите. Името Исус Христос паке првото исповедање на христијанската вера (Флп. 2, 5-11), за во Исус од Назарет да се познае Месијата, Синот Божји, Господ и Спасител: "И секој јазик да исповеда дека Исус Христос е транслитерација Господ за слава на грчкото ΧριστοςБог Отецот" (Флп. 2, кое доаѓа 11).Во своето исповедања кај Кесарија Филипова, Петар го познал Месијата - Христос во Јошуа - Исус од хебрејскиот Mashiach Назарет: „Ти си Христос, Синот на живиот Бог” („Месија“Мт. 16,16). Самиот Исус се поистоветува Себе со Господовиот Помазаник - Месијата, Кого Господовиот Дух го помазал да го проповеда спасението (Лк. 4,18; Дела 4, 26-27). Синедрионот Го испраќа Исус кај Пилат со значење „Помазаник“обвинение дека Себе се смета за Месијата. Исус бил и распнат како Месија; "Христос, цар Израилев" (Мк. 15,32).
== Христологија Земниот живот на Господ Исус Христос ==[[Image:Hristos_Spasitel_i_Zhiznodavec.jpg|250px|right|thumb|[[Икона]] на Господ Исус Христос од манастирот Св. Господово преображение во Зрзе - Христос Спасител и Жизнодавец]]Иако немал [[грев]] (Јн. 8, 46), Исус прифатил својата искупителна мисија да ја започне со крштението од [[Свети Јован Крстител|Јован]] во Јордан (Мт. 3, 13-17). А тоа било поради тоа, да би ја исполнел светата должност (Лк. 7,29-30), односно „секоја правда“ (Мт. 3,15), но и да би ја назначел Својата крстна жртва. Овој пророчки чин – пратен од „теофанијата“, од богојавлението на Света Троица – покажува дека Исус веќе бил спремен да ги земе на Себе гревовите на светот (Јн. 1,29). После [[Свето Крштение|крштението]] во Јордан, Исус се враќа во Галилеја и интензивно се припрема за Својата мисија. Евангелистите синоптичари се сложуваат дека Исус ја започнал Својата служба после Јовановото фрлање во темница (Мт. 4,12; Мк. 1,14; Лк. 3,20 )и дека најголемиот дел на Своите јавни активности ги извршувал во Галилеја (Мт. 4,12; Мк. 1,39; Лк. 4,14). Лука говори за Исусовото патување во Самарија (Лк. 9,53), а Јован поопширно го изложува Исусовиот со жената Самарјанка покрај Јакововиот извор (Јн. 4, 1-43). Евангелистот Јован кажува дека Исус проповедал во Јудеја и дека многу пати патувал ви Ерусалим (Јн. 7,1-31), додека, пак, Евангелистот Матеј напомнува дека проповедал во Переја, од онаа страна на Јордан (Мт. 19,1). Тоа не е исклучено, зашто Исус навистина многу патуваше: „И одеше Исус по сите градови и села...“ (Мт. 9,35):во областа на Генисаретското езеро, во Капернаум (Мт. 14,31), во околината на Гергесина (Мт. 8,28), доаѓајќи дури до фениските северни градови Тир и Сидон (Мт. 15,21) и Кесарија Филипова (Мт. 14,13). Поради прогонот на Свети Јован Крстител, Исус го напуштил Назарет и се преселил во Капернаум (уп. Мк. 2,1; 9,1), место покрај Галилејското езеро, во земјата Завулонова и Нефталимова(Мт. 4,12-13). На самиот почеток на Својата спасителна мисија Исус трeбал да се бори, најпрвин против непомирливиот Божји противник, ѓаволот. Во пустината Исус [[Пост|постел]] 40 дена и имал тешки искушенија (Мт. 4,11). Ѓаволот имал намерува да го одврати Исуса од патот на кој беше тргнал. Но, Тој одлучно ги одбива ѓаволските предлози, со одговори земени од Стариот Завет (Пон. Зак. 8,3; 6,16; 6,13). Се подразбира дека времето на повлеченост во пустината било посветено на постот и нарочно на [[молитва]]та, која ја сметал како најважна припрема за Својата мисија. Заради тоа што постот бил религиозна јудејска пракса (Јн. 3,5-9), која дури и фарисеите ја почитувале (Лк. 18,12); постот ја прател молитвата. Исус го поминувал живитот во непрестајна молитва. Од малечок учествувал на служби во јудејските синагоги (Мт. 26,3). Тука се молел и пеел псалми (Мт. 15,34). И не се молел само во одлучни моменти на Својот живот (и тоа на многу начини), туку и Своите ученици ги советувал да се молат; па, дури и формулирал текст на молитвата(Лк. 11,1-4).
Како втора испостас Според тоа, почетокот на Пресвета ТроицаНеговата мисија се совпаѓа со првиот конфликт со ѓаволот, Господ Исус Христос е Боголичноста пред која на необичен и чуден начин наидува човечкиот ум против кого ќе се бори додека не го победи со Својата жртва. Јудејцитете, современици Исусови, пророштвата за Месијата ги сфатиле во строго политички и срценационален смисол. Самата Негова Личност е невозможно Од желба да се спознае без Божја помошослободат од римската власт, очекувањето на Месијата, замислуван како национален ослободител и политички ообновител, било многу големо кај јудејскиот народ во Исусовото време. Од текстовите кои говорат за што и Самиот Тој сведочиИсусовото месијанство (Мт. 16,13-20; Мк. 8,27-30; Лк.9,18-21), посебно од одговорот кој го дал за време на искушувањето во пустината (Мт. Дури и неговите непосредни ученици и следбеници4,1-10), кои секојдневно биле јасно произлегува дека Тој не се поистоветил со Негосликата на оној Месија кој го очекувале Јудејците во Неговото време, ги гледале чудата кои ги вршелнагласено кажуваќи дека Неговата месијка служба нема политички карактер: „И на другите градови треба да им благовестам за Царството Божјо; зашто на тоа сум пратен“ (Лк. 4, ги слушале Неговите поуки и беседи43). Се разбира, Тој не биле способни сами ја отфрлил месијската служба сама по себе, со моќта онаква каква ја опишале старозаветните пророци; пред сѐ, не ја отфрлил идејата дека ќе се јави Месија во човечки облик, во лик на човечкото познание слуга, послушен до смрт( Филип. 2,7-8); но, го одбил онаквиот Месија кој не може да Ја сфатат Неговата личностсе помири со „Царството Божје“, кого луѓето го измислиле, а Бог не го сакал(Мк. Не ретко Тој ги прашува нив Кој е Тој8, при што добива различни и често несигурни одговори31-33). Но кога на крај му одговараат дека „Ти си ХрустосЗначи, Син на Живиот Бог“, Господ им посочува дека таа вистина Тој морал да ја преуреди целата концепција за Него им е откриена Месијата – пред сѐ од тоа што Евреите не од нивниот можеле мислата за Месијата да ја поврзат со неопходноста за страдање; а Неговата концепција за Месија се содржи во зборовите дека „Синот човечки ум не дошол да Му се служи, туку да служи и срцежиотот свој да го даде во откуп за мнозина“(Мк. 10, туку од Отецот небесен45). Токму Можеби поради тоа Тој вели дека "никој да не може Исуса би се дало повод за грешно толкување на месијанската служба, Исус повеќе сакал да се молчи за Неговата истоветност со Месијата (Мт.16,20; Мк. 8,30; 9,9; Лк. 4,41); бил принуден да Го нарече Господ освен преку силата прибегнува кон понови и потешки називи за разбирање, а во основа идентични со поимот „Месија“, како на Светиот Дух“пример името „Син Човечки“(Мт. 9,6; Јн. 9,35).
Постојат три вистини == Христос како месија ==Секеко дека Исус не ја формулирал Својата концепција за Исуса Месија, критикувајќи го месијанството на своето време. Да би се разбрала правилно Неговата концепција за месијанството, не треба да се меша процесот преку кој Апостолите и мноштвото народ постепено го препознаваат Христа– Месијата, кои се сведуваат во Исус од Назарет, со личното Исусово сведочење за својата идентичност и служењето како Христос – Месија. Како што произлегува од некои евангелски делови(места), уверението(вербата)дека во Исус од Назарет е самиот Бог лично присутен, и дека го извршува спасението на еднасветот, а тие постепено се: формирало и се зацврсувало помеѓу Неговите ученици и слушатели(Јн. 12,16).
# Исус Христос Во почетокот се верувало дека е пророк(Јн. 4,19), или последен пророк, повисок од претходните пророци(Мк. 6,4; Лк. 7,16; 13,30; Дела 7,52), дека е нов Илија(Мк.4,25-27; 6,15; 7,16; уп. 1. Цар. 17,23-24), зашто се верувало дека Илија ќе биде претечата на Месијата(Мал. 3,23); дека е нов Мојсеј(Мк. 2,20; Дела 3,22; 7,32; уп. Изл. 4,10); дека е вистински Бог# Исус Христос Јован Крстител кој воскреснал(Мк. 6,16); дека е вистински човек# потврден од Бога низ чуда(Дела 2,32; Лк. 24,19). Постојат одлучувачки моменти и дела кои допринеле за утврдување за ваквото убедеување – како што се чудата, Петровото исповедање(Јн. 6,69), прображението(Мк. 9,9), и посебно Неговото Воскреснување од мртите. Несомнено е дека стварноста на Воскресението ја зацврстила и усовршила верата дека Исус Христос е вистински БогочовекСин Божји.
Секоја мислаРимскиот капетан, секој зборзадолжен за чувањето на гробот, секое дело кој немал други докази освен природните знаци кои го прателе настанот на Господ Исус Христос како основа Го има Бога; единствената можна реалност која распетието, можел да извикне: „Навистина овој беше Син Божји“(Мт. 27,54). А апостол Тома, откако се открива уверил во личноста фактот на Воскресението, извикнува: „Господ мој и Бог мој“(Јн. 20,28). Од друга страна, како што произлегува од некои текстови, Самиот Исус од Назарет ја потврдил Својата месијска служба, отворено признавајќи дека е Неговото Божество, и само Тој Христос – Месијата. Откако во Бога Неговата личност е реалнаназаретската говорница го прочитал текстот од Пророк Исаија(61, трајна и вечна. Историски гледано1), Исус порачува: „Денеска се објавува Себе како Бог изврши ова Писмо во теловашите уши“(Лк. 4, и тоа е основната реалност на Новиот Завет21). Во разговорот со жената Самарјанка, откако таа Му рекла: „Знаеме дека ќе дојде Месија кој се вика Христос; кога Тој ќе дојде, ќе ни објави сЕ“, Исус И неговите дела се дела одговара: „Ја сум – којшто со тебе говорам“(Јн. 4,25-26). На прашањето на жив Богпрвосвештеникот: исцеление од разни болести„Дали си ти Христос, опростување Син на гревовиБлагословениот?“, воскренснување н мртвиИсус му одговара: „Јас сум“(Мк. 14, страшниот суд61-62). Според тоа, победата не постои никаков сомнеж дека Исус бил свестен и убеден во тоа месијанство од самиот почеток на смрттаСвојата работа, дарувањето на вечен животТој потврдува дека Отецот Го пратил „Кој ме прима мене, го прима Оној кој ме пратил“, (Мт. 10,40; уп. Мт. 15,24; Мк. Таа линија се продолжува 12,6), и дека има иста природа и иста сила како и Бог, па затоа и тражи: „Верувајте во сведочењето на Неговите ученициБога, кои творат исто така божествени дела. Оваа вистина е изобразена и во шест члена мене верувајте“(од вториот до седмиотЈн. 14,1) на Символот на верата.
Христос Иако во неки прилики избегнувал отворено да каже дека е Месија, Исус секогаш исповеда дека има власт како и вистински човек; непријателите на Христијанството често ја оспорувале божествената природа Бог, зашто е Син Негов. Кога јудејските власи во Ерусалим Го прашале: „Ако си ти Христос, кажи ни отворено“, исус им одовара: „Ви реков, па не верувате. Делата кои ги творам јас во името на ХристосОтецот свој, но речиси никогаш човечката тие сведочат за мене“(уште и самите Евреи наумиле да Го убијатЈн. 10, потврдувајќи ја Неговата човечка природа24-25). И сведоштвата Тој оставил на апостолите држат до тоа дека Христос е вистински човек, потполн и совршен, Кој е тие кои ги слушале Неговите зборови ги виделе Неговите дела слободно да се уверат. Кога учениците на натприроден начин роден од [[Пресвета БогородицаСвети Јован Крстител]] , кои Јован ги пратил, го прашале: „Ти ли си Оној што ќе дојде, или друг да чекаме?“, Исус Одговара: „Одете и јавете му на Јована ова што слушате и гледате: ’слепи прогледуваат и Светиот Дух хроми одат, лепрозни се чистат и глуви слушаат, мртви стануваат и на сиромашните се проповеда евангелие‘ “(ЛкМт.111,26-55; 25).Врз основа на тие сведоштва и докази,4-16; Апостолите и огромното мнозинство на Неговите слушатели поверувале дека Исус од Назарет е „Оној кој треба да дојде“(Мт.111,18-253), и Е безгрешенодносно очекуваниот Месија. Затоа Исусовото месијанство сочинува дел на исповедање на верата на првата Црква: „Кој е лажливец ако не оној кој порекнува дека Исус е Христос?“(1. Јн. 2, слободен 22). [[Свети Кирил Ерусалимски]] вели дека гревот на Јудејците од прародителскиот грев при Спасителовото време бил во тоа што дури ни фарисеитетие, иако признаваат дека е Тој Христос, Неговите најжестоки противници не можеле да најдат макар една грешка во Неговиот животверуваат дека е тој Исус Христос – Месија(Катихеза X, 14). За Новозаветните писатели Исусовото месијанство доаѓа од Неговото Божество. Тој е Месија, како Син Божји(Мк. 14, учење и делување61-62). Овие две вистини Гледано од таа страна, можеби најубавото име Исусово е [[Емануил]], зашто тоа покажува дека Тој е Сам Бог кој дошол како личност меѓу луѓето, и дека Неговите дела се слеваат Божје Откровение. Тоа била заедничка вера во едната вистинанародот, која Никодим вака ја објаснува: „Рави, знаеме дека Исус Христос си учител дојден од Бога; зашто никој не може да ги твори(прави)овие чудеса кои ти ги твориш (правиш) ако не е вистински БогочовекБог со него“(Јн. 3, една Личност, која во својата Божествена личнот ја прима човечката природа и 2). Тој отворено исповеда: „Вам ви е дадено ги соединува во неделиво единство во личноста знаете тајните на Логосот БожјиЦарството Божје... Новозаветното откровение јасно сведочи дека Богочовекот секогаш се чувствува и осознава себе како едно лице“(Мк. Исто така и апостолите еднодушно чувствуваат4, сознаваат и исповедуваат 11). Тој сведочи дека Богочовекот е една единствена личностнеодделен од Отецот, неделива од Кого доаѓа и неизменливаКого го нарекува "Авва - Оче", и неодделив е од Светиот Дух, кого ќе го прати како таков Христос ја открива тајната на друг „Утешител“(Јн. 15,26). Тој Себе се гледа во единство со Бога и тајната на човекот– Света Троица. Затоа никој не може да каже "Господ е Исус, освен преку Духот Свет"(1. Кор.12, станувајќи темел на Христијанството3).
== Христос во Православната вера ==
''А Он беше изнаранет за нашите гревови и мачен заради нашите беззаконија; казната за нашиот мир падна врз Него, а преку Неговите ради ние се излекувавме. Сите ние бевме заблудени како овци, се отстрани секој од патот свој, - и Господ ги возложи врз Него гревовите на сите нас. Он беше измачуван, но стадаше доброволно и устата Своја не ја отвораше; како овца Он беше одведен на колење, и како што е јагнето пред стрижачите свои безгласно, така и Он не ја отвори устата Своја... Ќе се зарадува поради трудот на душата Своја ќе види светлина. Праведниот Слуга Мој ќе ги оправда мнозина и гревовите нивни врз Себе ќе ги понесе. Затоа Јас ќе Му дадам големо наследство, со силните плен ќе дели, зашто душата Своја на смрт ја предаде, и меѓу злодејците беше вброен и ги понесе врз Себе гревовите на мнозина и за престапниците стана посредник.'' (Исаија 53, 5-7; 11,12)
Токму во Страдалнот Слуга се согледува единството на двата завети, Стариот и Новиот, во страданијата на второто лице на [[Пресвета Троица]], Господ Исус Христос.
===Во Новиот Завет ===
Јовановото Евангелие, го прикажува најдлабокиот теолошки аспект на Христовото учење и живот: Исус е претставен како Логос, Реч Божја, која се овоплотила, и живеела меѓу нас, и извршила многу чуда, за да ја распламти верата на луѓето во Него, и преку верата и љубовта да бидат спасени. Свети Јован Богослов го нагласува дарот на вечниот живот кој доаѓа преку Христа на оние кои Го прифаќаат како Вистина, Пат и Живот.
== Земниот Христологија == Како втора испостас на Пресвета Троица, Господ Исус Христос е Боголичноста пред која на необичен и чуден начин наидува човечкиот ум и срце. Самата Негова Личност е невозможно да се спознае без Божја помош, за што и Самиот Тој сведочи. Дури и неговите непосредни ученици и следбеници, кои секојдневно биле со Него, ги гледале чудата кои ги вршел, ги слушале Неговите поуки и беседи, не биле способни сами по себе, со моќта на човечкото познание да Ја сфатат Неговата личност. Не ретко Тој ги прашува нив Кој е Тој, при што добива различни и често несигурни одговори. Но кога на крај му одговараат дека „Ти си Христос, Син на Живиот Бог“, Господ им посочува дека таа вистина за Него им е откриена не од нивниот човечки ум и срце, туку од Отецот небесен. Токму поради тоа Тој вели дека "никој не може Исуса да Го нарече Господ освен преку силата на Светиот Дух“.  Постојат три вистини за Исуса Христа, кои се сведуваат на една, а тие се:  # Исус Христос е вистински Бог# Исус Христос е вистински човек# Исус Христос е вистински Богочовек. Секоја мисла, секој збор, секое дело на Господ Исус Христос како основа Го има Бога; единствената можна реалност која се открива во личноста на Исус од Назарет е Неговото Божество, и само во Бога Неговата личност е реална, трајна и вечна. Историски гледано, Исус се објавува Себе како Бог во тело, и тоа е основната реалност на Новиот Завет. И неговите дела се дела на жив Бог: исцеление од разни болести, опростување на гревови, воскренснување н мртви, страшниот суд, победата на смртта, дарувањето на вечен живот . Таа линија се продолжува во сведочењето на Господ Неговите ученици, кои творат исто така божествени дела. Оваа вистина е изобразена во шест члена (од вториот до седмиот) на Символот на верата. Христос е и вистински човек; непријателите на Христијанството често ја оспорувале божествената природа на Христос, но речиси никогаш човечката (уште и самите Евреи наумиле да Го убијат, потврдувајќи ја Неговата човечка природа). И сведоштвата на апостолите држат до тоа дека Христос е вистински човек, потполн и совршен, Кој е на натприроден начин роден од [[Пресвета Богородица]] и Светиот Дух (Лк.1,26-55; 2,4-16; Мт.1,18-25), и Е безгрешен, слободен од прародителскиот грев при што дури ни фарисеите, Неговите најжестоки противници не можеле да најдат макар една грешка во Неговиот живот, учење и делување. Овие две вистини се слеваат во едната вистина: дека Исус Христос ==е вистински Богочовек, една Личност, која во својата Божествена личнот ја прима човечката природа и ги соединува во неделиво единство во личноста на Логосот Божји. Новозаветното откровение јасно сведочи дека Богочовекот секогаш се чувствува и осознава себе како едно лице. Исто така и апостолите еднодушно чувствуваат, сознаваат и исповедуваат дека Богочовекот е една единствена личност, неделива и неизменлива, и како таков Христос ја открива тајната на Бога и тајната на човекот, станувајќи темел на Христијанството.
== Видете исто така ==
*[[Пасха]]
*[[Рождество Христово]]
*[[Обрезание на Господ Исус Христос]]
*[[Воскресение]]
== Видете исто така Надворешни врски ==*[[Пасха]]
== Надворешни врски ==* [http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Osnovi/Tajne/Tajne18.htm| Тајне вере и живота, св. Јустин Ќелиски]
* [http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Osnovi/Tajne/Tajne18.htm|Тајне вере и живота, св. Јустин Ќелиски]
[[Категорија:Богословие]]
[[Категорија:Избрани статии]]
[[en:Jesus_Christ]]
[[el:Ιησούς Χριστός]]
[[en:Jesus Christ]]
[[es:Jesucristo]]
[[fr:Jésus Christ]]
[[pt:Jesus Cristo]]
[[ro:Iisus Hristos]]
[[ru:Иисус христосХристос]]
EGobi
11.779
уредувања
Преземено од „https://mk.orthodoxwiki.org/Специјална:МобилнаРазлика/1907...3692“

Прегледник