'''Преподобен Наум Охридски ЧудотворецСветлино тивка''' бил еден од најблиските ученици и соподвижници на [[Свети солунски и сесловенски браќа Кирил и Методиј|светите рамноапостолни Кирил и Методиј]] (спомен на 11/24 мај)цсл. „Све́те ти́хий“, ст.грч. Од својата младост тој ги следел учителите во Великоморавија и Панонија„Φῶς Ἱλαρόν“, каде што во текот на многу години (863-885лат. „Lumen Hilare“) подвижнички живот им го проповедал Божјото слово на словенските народи на нивниот роден јазик. Споменот на светиот рамноапостолен Наум е едно од најраните христијански молитвословија од небиблиско потекло кое непрекинато се твори користи повеќе од 15 века на 20 јуни/3 јули, 23 декември/05 јануари и 27 јули/9 август заедно со светите [[Свети Климент Охридски|Климент]], Сава, Горазд и Ангелариј.[[Image:SaintNaumВечерната богослужба.jpg|thumb|right|Свети Наум Чудотворец Охридски ]]

Во 868 г[[Молитва]]та „Светлино тивка“ за прв пат е забележана во Апостолските Установи кои датираат од доцниот трет и почетокот на четвртиот век по Христа. Сместена е во Римзбирка на песнопенија за коишто авторот на Установите препорачува да се пеат наутро, папата Адриан II навечер, пред јадење и при палењето на светилата. [[Свети Василиј Велики]] го спомнал ова молитвословие како дел од живото предание. Уште во негово време (867-872средината и крајот на четвртиот век) го ракоположил преподобниот оваа молитва се сметала за ѓакондревна. Имено, според едно предание, на Гробот Христов во Ерусалим стоело постојано запалено кандило чија светлина ја символизирала живата Христова Светлина. Христијаните се собирале околу Гробот, а потоа тој го примил и чинот презвитер. Папата Адриан II го признал како богоугодно делото химната „Светлино тивка“ се пеела при изнесувањето на свеќа запалена од кандилото на Словенските учителигробот, ги осветил словенските книги и благословил чијшто пламен ја повикувал Црквата да Го слави Господа воскреснатиот. „Свете тихиј“ е првото целосно песнопение што може да се служи литургија смета за такво во денешна смисла на словенски јазикзборот. Светата Црква набргу го вброила преподобен Наум во соборот  Се верува дека свети Атиноген, кој се слави на светите16 јули според стариот календар, а манастирот што тој го оснавал станал познат меѓу народот како манастир кој пострадал за време на диоклецијановите прогонства, на свети Наумпатот кон неговото губилиште ја испеал оваа песна. Таму и досега почиваат неговите свети моштиИконата на којашто е прикажан овој светител ја доловува сцената на еден постар Епископ кој пее додека чека да биде погубен; раката на мачителот, пак, лекувајќи – со силата на Христовата благодат – душевни слабости и болестистои парализирана додека свештеномаченикот ја произнесува оваа последна своја молитва. [[Свети Наум ОхридскиСветлино тивка|повеќеПовеќе]]