[[Image:Rublev TrinityPantokrator of Sinai.jpg|right|thumbframe|150px|Гостопримство Авраамово[[Господ Исус Христос]]]]'''Пресвета ТроицаПравославието''', Света Троица (грч. Αγία Τριάδα: Ορθοδοξία) е Единиот Бог животот во Три Лица. Православното учење за Света Троица не полнотата на вистината на Православната вера, оригинален и непроменет облик на Христијанство, вера која „''еднаш е само предадена на светите''“ (Јуда 3,1), и која живее преку [[догмаСвето Предание|Светото Предание]]тски , непроменливо, а сепак динамично. [[канонАпостол]] или теолошка област за разгледувањеската вера е основниот критериум на Православното учење, туку и основното изрично учење за неискажливата и несфатлива љубов а историјата на Православието започнува со историјата на Трите [[Ипостас]]и: [[Бог Отец|Отец]]Христијанството, односно со настаните помеѓу [[Господ Исус ХристосВознесение Христово|СинВознесението]] и [[Бог Свет Дух|Свет ДухПедесетница]]та, Кои се творечка сепричина, извир, темел со која е означен и центар почетокот на постоењето на сѐ што постоиНовозаветната Црква (грч. Догмата за божеството на Троица е дефиниран на Вториот вселенски собор (Константинопол, 381 година) во првиот член (Отец), од вториот до осмиот член (Син) и во осмиот (Светиот Духεκκλησία) член на Никео-Цариградскиот Символ на верата.
Вистината Пресвета Троица, Света Троица (грч. Αγία Τριάδα) е Единиот Бог во Три Лица. Православното учење за постоењето на Света Троица не е логична претпоставка која треба да се докаже по пат на логички силогизми. Бог, чија суштина е недостижна само догматски канон или теолошка област за човечкиот разум кој е ограниченразгледување, можеме да Го познаеме само онолку колку што Тој Самиот Себе ни Се открива. Токму затоа Православието е Откровение туку и дејство на Света Троица, изразено преку полнотата на битието, смисолот основното изрично учење за неискажливата и целта несфатлива љубов на постоење.Во Стариот Завет Бог, покрај својата исклучиво монотеистичка појава Трите [[Ипостас]]и објава: Отец, Се откривал Син и како ТроицаСвет Дух, но не директно и очигледноКои се творечка сепричина, туку нејасноизвир, повеќе како сенка темел и праслика, праобраз центар на постоењето на сѐ што постои. Догмата за божеството на троичноста која Троица е дефиниран на човештвото му се открива со Воплотувањето Вториот вселенски собор (Константинопол, 381 година) во првиот член (Отец), од вториот до осмиот член (Син) и во осмиот (Светиот Дух) член на втората Ипостас Никео-Цариградскиот Символ на Пресвета Троицаверата.
Уште во раната христијанска Црква била вкоренета верата во Божјата троичностХристологијата (грч. Χριστόλόγια, од Χριστός - Помазаник; λόγος - наука) е област, односно една од поважните гранки на Православната теологија и догматика која се занимава со проучување на Втората Ипостас на Света Троица - Синот Божји, Христос Логосот; христологијата е сублимирано догматско учење за двете природи во едната Ипостас на апостолите им ја предал Господ Исус Христос, како заповед да одат и да ги подучуваат сите народи, крштевајќи ги „во името кое е формулирање на Отецот и Синот и Светиот Дух“ Првиот (Мт 28Никеа,19325). Значи, не станува збор за три богаЧетвртиот (Халкидон, туку за три божествени Лица, кои единосуштно 451) и неразделиво ја чинат Света Троица. Лицата, Шестиот (од IV векцариград, преку Кападокиската богословска школа се нарекуваат ипостаси680) помеѓу Себе се разликуваат само по личните својства: Бог-Отецот ниту се раѓавселенски собор, ниту исходи од некогопреку синтеза на новозаветните податоци и патристичкото богословие. Во ранохристијанскиот период, туку Тој раѓа; Бог-Синот предвечно борбата околу вистинското разбирање на Личноста на Исус Христос се раѓа од Отецот, а Светиот Дух предвечно исходи од Отецот. Голема улога во прецизирањето одвивала помеѓу учењето на догмите за Света Троица имаат светите оци, философи Црквата и различните еретички учења кои на Православната Црква [[Свети Атанасиј Велики|св. Атанасиј Велики]], [[Свети Кирил Александриски|Кирил Александриски]], [[Свети Григориј Богослов|Григориј Богослов]], [[Свети Василиј Велики|Василиј Богослов]], [[Свети Максим Исповедник|Максим Исповедник]], [[Свети Јован Дамаскин|Јован Дамаскин]], [[Свети Григориј Палама|Григориј Палама]], [[Свети Симеон Нов Богослов|Симеон Нов Богослов]] и дрразни начини се обидувале да навлезат во Црквата.
[[Пресвета ТроицаВовед во Православие|повеќе]]
