[[Image:Maximus.jpg|right|frame|Свети Максим Исповедник]]'''Преподобен Максим ИсповедникВелигденски пост''' , односно Великиот пост е еден од врвните византиски теолози и свети философи на Црквата, творец на широкиот теолошки систем кој ја сумблимира христијанската мисла периодот од четириесет подготвителни денови за [[ОригенСтрастна седмица]] до и [[псевдо-Дионисиј АреопагитПасха]], дефинирајќи ги границите . Во Посниот Триод се сместени светите богослужби за време на хеленското неоплатонистичко влијаниеВеликиот пост, како она на Плотин и Проклоподготвителните недели кои му претстојат. Неговата исклучителна слава Светата Четириесетница е востановена во црковната историја е изградена врз неизморната чест и енергична борба против монотелитската ерес. Црквата високо го почитува овој философ спомен на Православието, Страдањата и неговиот спомен се празнува на 3 февруари (21 јануари), а преносот на неговите свети мошти - Воскресението на [[26 августГоспод Исус Христос]].
Преподобен Максим Исповедник Првичната цел на предвелигденскиот пост била насочена кон огласените, кои се родил во Константинопол околу 580 година припремале да бидат крстени токму на Пасха; оваа првична цел и израснал значење била проширена уште во благочестиво христијанско семејство. Во младоста добил широко образование: ја изучил философијатапрвите векови, граматиката, риториката, бил начитан од древните автори со што и совршено ја владеел богословската диалектика. Кога Преподобен Максим стапил на државна службахристијаните земале учество во овој пост, знаењата и добросовестноста му овозможиле со цел да стане прв секретар се подготват за Христовото Воскресение. Овој пост е символ на императорот Ираклиј (611 - 641). Но, дворскиот човечковиот живот го оптоварувал и тој се оддалечил во Хрисополската обител /[[манастир]]/ (на спротивниот брег на Босфор – сега Скутари), каде што примил монашки постриг. Со своето смиреномудрие тој набргу кој својата полнота ја стекнал љубовта доживува во воскресението од браќата мртвите преку Христа и бил избран за [[игумен]] во Христа. Во овој пост Црквата ги повикува своите чеда на манастирот, но засилено покајание и во тој чинмолитва, според својата необична скромност, тој бил, според неговите зборови, „останувајќи прост [[монах]]”. Во 633 г. по барање очистување на еден богослов – идниот светителумот, Ерусалимскиот Патријарх Софронијсрцата, Преподобен Максим ја оставил обителта душите и телата и заминал творење на добри дела во Александријаподвигот на љубовта, Христа ради.
Свети Софрониј станал познат во тоа За време како непомирлив противник монотелитската ересна Великиот пост, верните го ограничуваат внесувањето на храна, ја засилуваат домашната и заедничка молитва, се трудат да се каат и да прават добри дела. ПотоаВнесувањето на храна е ограничено на растенија кои се приготвуваат без употреба на масло. Месото и млечните прозиводи, откако IV Вселенски Собор (451 гвиното и маслото не се користат во исхраната.) ги осудил монофизититеБидејќи строгиот пост е строго канонски забранет во сабота и недела, кои исповедале една масло и вино се употребуваат во тие два дена (Божественаосвен на Велика Сабота) природа во Господа Исуса Христа, еретиците - монотелити го вовеле поимот една Божествена волја . Риба се употребува само на Благовештение и едно Цветници (БожественоВрбица) дејствување. Ако Благовештение се падне пред Цветници, што водело кон признавање тогаш на денот на отфрленото монофизитско лажно учење. Монотелитството нашло многубројни следбеници во Ерменија, Сирија, Египет. Ереста, засилена со национална омраза, станала сериозна опасност за црковното единство Благовештение се разрешува на Истокотмасло и вино. [[Преподобен Максим ИсповедникВелигденски пост|повеќе]]
