Промени

'''Свети праведен Јован Кронштатски''' роден на 19 октомври 1829 година во Сур, Архангелска губернија, во богоугодно руско семејство од родители Илија и Теодора. Од 1855 година служеше служел како [[свештеник]] во храмот на [[Свети апостол Андреј Првоповикан|светиот апостол Андреј Првоповикан]] во Кронштат. Токму таму и започна започнал да ги врши делата на милосрдие по кои и многу се прославипрославил. Беше член на десното екстремистичко движење Сојуз на рускиот народ (Сојуз Руского Народа), но не беше политички вклучен. Беше Бил прославен и почитуван уште во времето на неговото претставување пред Бога. [[Канонизација|Канонизиран]] е од [[Руска Задгранична Православна Црква|Руската Задгранична Православна Црква]] во 1964 година, и во 1990 година од [[Руска Православна Црква|Руската Православна Црква]]. Вториот по големина [[манастир]] во Санкт Петерзбург е посветен на овој светител.

Повеќе од 300 години неговите предци бea биле свештеници во тој крај. Неговото семејство секогаш ја запазуваше се грижело за духовната страна странана животот и важеше важело како едно од најправославните христијански семејства во селото Сура. Него Свети Јован, како дете ништо не го влечеше влечело кон детските игри, па за време на празниците се шеташе шетал низ шумичката и со задоволство ги гледаше гледал растенијата и животните. Нему уште поблиску му беа биле Господ и [[Православна Црква|Црквата]], бидејќи од најрано детство родителите го водеа воделе во храм на [[молитва]]. Детството во родителскиот дом и годините на богословско учење ги помина во голема сиромаштија. Уште од најраната младост беше благословен со благодатни духовни искуства. Уште на шестата година, свети Јован виде [[ангел]] во необична светлина, по што затрепери, но ангелот го смири збрувајќи му дека тој е неговиот Ангел - чувар кој што го следи. Кога тргна на училиште, не можеше да разбере што се учи и да се сеќава и со години не можеше да го совлада читањето. Меѓутоа молитвата упатена кон Бога многу му помогна, бидејќи од последен помеѓу неговите другари, тој постана првенец на неговата генерација. Оттука се запиша во богословија, во местото Архангелск. Во 1851 година, свети Јован заврши богословија и како најдобар ученик беше испратен на Духовната академија. Малку пред тоа почина неговиот татко, а неговата мајка остана со две малолетни ќерки, без никаква можност да опстане. Поради тоа, свети Јован, посака да ја напушти академијата и да стапи како [[ѓакон]] во служба, но тоа не го дозволи неговата мајка. Веднаш потоа беше испратен на духовна академија во Петроград, каде што целосно се посвети на студиите што требаше да го изучува. Во Петроград свети Јован бива ракоположен за свештеник и бил испратен на служба да му помага на неговиот дедо во Кронштат.

ПодоцнаСеќавајќи се на тоа време, ја презеде службата како млад свештеник во таа областподоцна пишува: „Сакав да се будам навечер за молитва... Како таковкога сите спиеја, непрекинато кога е тишина. Најмногу и најчесто се оддаваше молев на молитва Бога да ми ја подари светлината на разумот за своите парохјаниутеха на моите родители. Пред сѐ“ Детството во родителскиот дом и годините на богословско учење ги поминал во голема сиромаштија. Уште од најраната младост бил благословен со благодатни духовни искуства. Уште на шестата година, свети Јован видел [[ангел]] во необична светлина, по што затреперил, но ангелот го смирил зборувајќи му дека тој е неговиот Ангел - чувар кој што го следи. Кога тргна на училиште, не можел да разбере што се учи и да се грижеше за децата помни и со години не можел да го совлада читањето. Меѓутоа молитвата упатена кон Бога многу му помогнала, бидејќи од последен помеѓу неговите другари, тој станал првенец на неговата генерација. Светото Евангелие на сиромашнитеЦрковнословенски јазик го водешело низ неговиот живот, секогаш им помагаше на немоќните посебно низ младоста и целосно се жртвуваше студиите, за верниците, кои што беа подоцна и самиот посведочи пред една игуманија. Оттука се запишал во таа пароијаместото Архангелск. Тука луѓето сфатија дека Во 1851 година, свети Јован е навистина Божји човек завршил богословија и тие му се обраќаа како најдобар ученик бил испратен на Духовната академија. Малку пред тоа починал неговиот татко, а неговата мајка останала со разни прашањадве малолетни ќерки, за без никаква можност да им помогне во нивниот животопстане. Работеше Поради тоа, свети Јован, посакал да ја напушти академијата и да стапи како учител по веронаука [[ѓакон]] во служба, но тоа не го дозволила неговата мајка. Веднаш потоа бива испратен на духовна академија во Петроград, каде што целосно се посветил на студиите што требал да го изучува. Благовремено размислувал и подоцна за замонашување, но се бараше од него да предава веронаука уверил дека и во Петроградската гимназијатаа околина има многу работа за вистинскиот пастир на старото Христово. Тој секогаш родителите ги упатуваше како Во Петроград свети Јован бива ракоположен за свештеник и е испратен на служба да ги поучуваат своите деца во верата во Бога и се покажа како вистински воспитувач му помага на неговиот дедо во својата парохијаКронштат.

Свети Подоцна, ја презел службата како млад свештеник во таа област. Неговата желба била да живее девствено и во брак, без телесна врска со својата сопруга. На почетокот, таа не сакала да го прифати тоа, и заминала да се пожали на надлежниот архиереј. Тој го повикал отец Јован и почнал долго да го убедува да се откаже од таа намера, затоа што и самиот Бог го осветил и благословил бракот и светото и побожно живеење во брак. Но бидејќи отецот бил упорен, архиерејот му запретил со казна; свети Јован Кронштатски му одговорил дека таква е волјата Божја, а не негова, и дека во тоа ќе биде уверен. На излегување од митрополијата, архиерејот целосно ослепел. Набрзо повикал по Јован, го замолил да му прости и да се помоли за негово оздравување. Откако свети јован се помолил, овој прогледал и ја повикал сопругата на светителот да ја поучи. Таа целосно ги прифатила неговите поуки. Бог обилно ги излил врз благодатните дарови врз свети Јован Кронштатски. Освен верата, љубов, молитва, целомудрието и незлобивоста, Господ го удостоил и со даровите на проникливост и чудотворство. Како таков, непрекинато се оддавал на молитва за своите парохјани. Пред сѐ, тој се грижел за децата на сиромашните, секогаш им помагал на немоќните и целосно се жртвувал за верниците, кои што биле во таа парохија. Тука луѓето сфатиле дека свети Јован е навистина Божји човек и тие му се обраќале со разни прашања, за да им помогне во нивниот живот. Работел и како учител по веронаука и подоцна се барало од него да предава веронаука во Петроградската гимназија. Тој секогаш родителите ги упатувал на тоа како да ги поучуваат своите деца во верата во Бога и се покажал како вистински воспитувач во својата жена живееше како со сестрапарохија.  Тој не само што беше бил духовен отец на Кронштат, туку и на целата Русија. Многу луѓе доаѓаа доаѓале во Кронштат за да добијат совет и благослов од него. Кај царот и архиереите стекна стекнал многу голема доверба, бидејќи неговата најосновна грижа беше да живее по Христа. Многу луѓе му се обраќааобраќале, а тој ги водеше водел кон Христовиот пат, бидејќи ја извршуваше извршувал својата свештеничка должност служејќи Му на Бога, а и на луѓето. Измачен од свештеничката служба, се упокои упокоил во Господа, во 1908 година, а на 22 Декември неговото тело е пренесено во Светојованскиот манастир, во Петроград. Царот, заедно со останатите тажно ја прифатија прифатиле смртта на свети Јован.