{{никулец}}'''Презвитер''', '''свештеник''' (грч: πρεσβιτερος - старец, старешина) е свештенослужителски чин, втор по ред во Црковната [[иерархија]], повисок од [[ѓакон]], понизок од [[Епископ]]от, посветен со хиротонија. Презвитерот е наследник на седумдесетте ученици кои [[Господ Исус Христос]] лично ги израл (Лука 10,1), наречени „помали апостоли“. Во [[Свето Писмо|Светото Писмо]] терминот презвитер се користи како синоним за епископ, и се однесува на водачот на една локална Црква. Во својата современа употреба, овој термин е различен од терминот [[епископ]], и е синоним на свештеник. Презвитерот ги врши сите богослужби, освен хиротонија и осветување на миро, и е ракоположен од епископот и (символички) од народот, кој својата согласност и одобрување ги дава извикувајќи „[[Достоен]]!“ ( грч. Άξιος, Аксиос!)
'''Презвитер'''Новозаветното свештенство е продолжеток на старозаветното, '''свештеник''' (грч: πρεσβιτερος - стареци како такво постоело во првобитните христијански заедници, старешина) формирани од нововерниите Јудејци од Палестина; свештениците имале улога да ги водат заеднците кои биле основани од апостолите. Презвитерството е свештенослужителски чинпотчинето на епископатот, втор по ред служба и по власт, но е и по потекло. И двата чина ги вршат апостолскиот повик и неодвоиви се од Црквата, но сепак не го вршат во Црковната исто својство и на ист начин: тие се дополнуваат . Во олтарот, епископскиот престол е окружен од сопрестолите на презвитерите, кои се негови сослужители и соработници, како [[иерархијаСвета Литургија|литургиски]], повисок така и пастриски гледани. На помесните собори учествуваат и свештеници, но без право на глас. ==Презвитерството во Новиот Завет== Во Делата апостолски (Дап 11,30) јасно се кажува дека апостолите Павле и Варнава донеле помош за презвитерите во Ерусалим од Антиохија. Свети Јаков Праведен, за кој се знае дека бил епископ во Ерусалим (Дап 21,5) се среќава со светиот апостол Павле, повикувајќи ги сите презвитери од градот. Исто така, Свети Јаков се советува со Христијаните да ги повикаат презвитерите на Црквата, за да се молат за болните (Јак 4,14). На своите патувања по Мала Азија, Павле и Варнава хиротонисале презвитери за сите локални христијански заедници (Дап 14,23), со повеќесложни задачи: пастирски, да се молат и помазуваат болни, да проповедаат и поучуват, да се грижат и да раководат со заедницата, да ги упатуваат верните во духовниот живот итн; нивното основно служење се состои во принесување на пофалби, богопочитување и [[ѓаконМолитва|молитви]], понизок од на верните. Во [[ЕпископДидахи]]отте (15, посветен со хиротонија2) јасно се потврдува дека посебна должност на свештеникот е учителската служба. Презвитерот После упокојувањето (најчесто пострадувањето) на светите апостоли, направена е наследник јасна дистинкција помеѓу катедрата на седумдесетте ученици кои [[Господ Исус Христос]] лично ги израл епископот и презвитерот (Лука 10и на ѓаконот,1и меѓу првите кој јасно ја прави оваа поделба е св. Игнатиј Антиохиски). == Видови на звања и одежди == Презвитерите од монашки ред (иеромонаси) служат во манастирите, наречени „помали апостоли“а од мирски ред во парохии. Презвитерот ги врши сите богослужбиПочесна титула на световниот презвитер е протопрезвитер, протоиереј и протоиереј-ставрофор, а монашки: синѓел, протосинѓел, игумен и архимандирт, освен хиротонија при што последните два се и осветување настојатели на манастирот. Според степенот на миропрезвитерство, карактеристични се богослужбените одежди - епитрахил, фелон и е ракоположен од Епископотпојас. Протопрезвитерот како чест се здобива со правото на носење и набредреник, додека протоиереј-ставрофор се здобива со право да носи граден крст. == Видете исто така ==* [[Иерархија]] [[en:Presbyter]][[fr:Prêtre]][[ro:Preot]]
