Промени

Прејди на: содржини, барај

Ерархија

Одземени 10 бајти, 11:00, 11 октомври 2010
с
нема опис на уредувањето
{{Клир}}
'''ИерархијаЕрархија''' (грч. ιερά и αρχή - свето управување или власт), е способност за исполнување, покажување на благодатта потврдена преку хиротонија (грч. χειροτονία - полагање на рацете, ракоположување); видлив орган на Црквата, продолжувач на Христовата искупителска и спасителна дејност која има власт да раководи со Црквата, како божествена институција. Темелот на новозаветната иерархија го поставил Самиот [[Господ Исус Христос]], при повикувањето на дванаесетте апостоли и нивното посветување во тајните на Неговото учење. Нивното посветување се случило преку слегувањето на [[Светиот Дух]] врз нив на денот на Педесетница во облик на пламени јазици, од кои „се симна по еден на секој од нив (Дап 2,3). Во ликот на апостолите Христос ја востановил ерархијата и на неа ги доверил сите благодетни средства. Противењето на поредокот, односно на иерархијата, е противење на Христовата волја.
==Црковна ерархија==
*иерархија на хиротесија (ракопроизведување)
===Иерархија Ерархија на хиротонија===
Иерархијата Ерархијата на хиротонија (хиротонија е тајна во која со молитва и полагање на раце на еден или повеќе [[епископ]]и се посветуваат свештенослужителите и се поставаат во определени парохии или Епархии) произведува три степени на хиротонисани свештенства: ѓаконски, презвитерски и епископски.
Ѓаконскиот чин (во свештенство - [[ѓакон]], во монаштво - иероѓакон) се спомнува во Дела апостолски (Дап 6,1-6), каде евангелистот Лука поопширно го опишува изборот и хиротонијата на првите седум ѓакони. Нивната должност е да помагаат на епископите и презвитерите при вршењето на богослужбите и во проповедањето на добрата вест. Тие имаат и важна улога во катихезацијата на огласениет, иако немаат пастирска одговорност.
Епископскиот чин ([[Епископ]] - се бира исклучително од монашките редови од 6 век) е највисок чин во [[Православна Црква|Православната Црква]] е избран да ја врши улогата на првосвештеник на евхаристиското собрание, да ги координира сите служби и харизми во помесната црква и да сведоќи за континуитетот на Црквата со апостолите, имајќи предвид дека Епископот е непосреден наследник на апостолите.
===Иерархија Ерархија на јурисдикција===
Иерархијата на јурисдикција (управа) може да има неограничен број на ѓаконски, презвитерски и епископски степени, кои се добиваат со назначување и се од привремен карактер.
Со Христовата Црква на земјата е управувана од Црковната иерархија. Но, највисока власт во Црквата имаат Вселенските собори, чии одлуки се обврзителни за сите православни Христијани, за сите времиња. Единствената Глава на Црквата, и на небото, и на земјата, е Богочовекот [[Господ Исус Христос]].
===Иерархија Ерархија на хиротесија===
Посветувањето во пониски црковни степени се нарекува хиротесија (χειροθεσια) - положување на раце. Хиротесијата не се врши во олтарот, туку на средината на храмот. Може да биде извршена дури и надвор од [[Света Литургија|Литургијата]]. Никој не може да биде посветен во повисоките степени на црковен клир, ако претходно не ги поминал пониските.
3.103
уредувања

Прегледник