Промени

Прејди на: содржини, барај

Преподобен Максим Исповедник

Додадени 1.479 бајти, 22:06, 2 февруари 2010
с
нема опис на уредувањето
[[Image:Maximus.jpg|right|frame|Свети Максим Исповедник]]'''Преподобен Максим Исповедник''' е еден од богоносните врвните византиски теолози и свети отци философи на Православната ЦркваЦрквата, догматичар и монах творец на широкиот теолошки систем кој со неговите смели пишувања ја одбранил верата сумблимира христијанската мисла од ереста [[Ориген]] до [[псевдо-Дионисиј Ареопагит]], дефинирајќи ги границите на хеленското неоплатонистичко влијание, како она на монотелиститеПлотин и Прокло. Неговата исклучителна слава во црковната историја е изградена врз неизморната и енергична борба против монотелитската ерес. Неговиот Црквата високо го почитува овој философ на Православието, и неговиот спомен се празнува на 3 февруари (21 јануари), а преносот на неговите свети мошти - на [[26 август]].
== Житие ==
Преподобен Максим Исповедник на Црквата и’ оставил големо Богословско наследство. Неговите екзегетски трудови содржат објаснувања на тешки места во Свештеното Писмо, толкувања на Господовата молитва и 59-от псалм, схолии кон творбите на свештеномаченикот Дионисиј Ареопагит. Во екзегетика спаѓа и објаснувањето на Богослужењата, насловено “Мистагогија” (”Вовед во тајната”).
 
Во христологијата, преподобен Максим ја застапувал диофизитската позиција (дека Христос има и човечка и Божја природа) и тоа во еден важен период кога Црквата била потресена од монофизитската ерес, на чија страна се наоѓале и Вселенскиот патријарх и византискиот цар. Поради чистотата на својата вера бил прогласен за еретик, протеран во изгон, каде и се упокоил. Шестиот вселенски собор го потврдил неговото богословие како боготкриено богословие на едната Света Соборна и Апостолска Црква.
Во догматските трудови на преподобниот спаѓаат: неговото изложение на расправата со Пир, неколку трактати и писма до различни лица. Во нив се содржи изложување на Православното учење за Божествената суштина и (Божествените) ипостаси, за Боговоплотувањето и за обожението на човечката природа.
На Преподобен Максим му припаѓаат и антропологиски трудови. Тој ја разгледува природата на душата и нејзиното свесно-лично суштествување по смртта на човекот. Меѓу наравствените /етичките/ творби особено се важни “Главите за љубовта”. Преподобен Максим напишал и три химни во најдобрите традиции на црковната химнографија, кои имаат почеток од светителот Григориј Богослов.
Богословието на преподобен Максим Исповедник е заосновано на духовното искуство на знаењето на големите отци - пустиници, ја ползува вештината на диалектиката, изработено е врз предхристијанската философија, а било продолжено и развиено во трудовите на преподобен Симеон Нов Богослов.
==Химнографија==
3.103
уредувања

Прегледник