Бирократи, interwiki, renameuser, Администратори
3.103
уредувања
Промени
с
'''Свети мошти''' (грч: Αγια λείψανα) се земни остатоци [[Молитва]]та „Светлино тивка“ за прв пат е забележана во Апостолските Установи кои датираат од светителските тела, одуховени плотски пребивалишта Божји; тие се осведочени храмови доцниот трет и почетокот на Светиот Дух, четвртиот век по Христа. Сместена е во облик цело тело, дел збирка на телото или честица (честицата произлегува од поранешниот обичај песнопенија за коишто авторот на зарделување на моштите со цел што повеќе верници Установите препорачува да ги видатсе пеат наутро, допрат и целиваатнавечер, како пред јадење и поради нивното поставање при палењето на Чесната трпеза и антимисот, и поради верувањето во нивната апотропејска, заштитничка моќ)светилата. [[Свети Василиј Велики]] го спомнал ова молитвословие како дел од живото предание. Најчесто, но е нужно, се чуваат Уште во кивот. Како предмет негово време (средината и крајот на венерација, почитување во црквата, со посебно внимание четвртиот век) оваа молитва се чувале во текот на историјатасметала за древна.
Словенскиот збор „мошти“ е именка во можнинаИмено, изведена од прасловенскиот глагол „да можеш“; оттукаспоред едно предание, зборот „мошти“ може да се гледа на Гробот Христов во двојна форма и значење: како именка - моќ, (со множинска форма - моќи), и како глагол - да можеш (можи, моќи)Ерусалим стоело постојано запалено кандило чија светлина ја символизирала живата Христова Светлина. Од самиот назив Христијаните се дознава и значењето - моштите собирале околу Гробот, а химната „Светлино тивка“ се извор пеела при изнесувањето на исцелениесвеќа запалена од кандилото на гробот, на посебно пројавување на Божјата моќчијшто пламен ја повикувал Црквата да Го слави Господа воскреснатиот. Затоа односот кон нив „Свете тихиј“ е пропратен со целивање, поклони и молитвипрвото целосно песнопение што може да се смета за такво во денешна смисла на зборот.
Преку телото кое целосноСе верува дека свети Атиноген, или некои определени делови, не подлегнало на физичките и хемиски закони на распаѓње кој се слави на материјата, се појавуваат надпиродните Божји дејства16 јули според стариот календар, како продолжување на спасителниот богочовечки однос после успението на определен светител. Се разботи а кој пострадал за Божји благодатни сили (ενεργεία) кои во светот време на видливата стварност се манифестираат преку светителските телесни остатоци. Моштитедиоклецијановите прогонства, како тело кое не подлежи на природно растаѓање претставуваат претходно сведоштво за бесмртноста патот кон неговото губилиште ја испеал оваа песна. Иконата на личноста и предзнак којашто е прикажан овој светител ја доловува сцената на воскресението во идниот век и свет. Од времето еден постар Епископ кој пее додека чека да биде погубен; раката на Седмиот вселенски собормачителот, во антимисот се вшивува честица од светите моштипак, стои парализирана додека свештеномаченикот ја произнесува оваа последна своја молитва.
нема опис на уредувањето
'''Светлино тивка''' (цсл. „Све́те ти́хий“, ст.грч. „Φῶς Ἱλαρόν“, лат. „Lumen Hilare“) е едно од најраните христијански молитвословија од небиблиско потекло кое непрекинато се користи повеќе од 15 века на Вечерната богослужба.
[[МоштиСветлино тивка|повеќеПовеќе]]
