Бирократи, interwiki, renameuser, Администратори
3.103
уредувања
Промени
с
[[Слика:It_is_truly_meet.JPG|thumb|Пресвета Богородица]]'''Пресвета БогородицаСветлино тивка''' (цсл. „Све́те ти́хий“, ст.грч. Θεοτόκος„Φῶς Ἱλαρόν“, Theotokosлат. „Lumen Hilare“) е Богородица Секогашдева Богомајка Марија, мајка на Господ Исус Христос, Син Божји и Слово Божјо. Имолена едно од бездетни родители најраните христијански молитвословија од Назарет, во неа небиблиско потекло кое непрекинато се поврзале лозата кралска Давидова, по татко, и лозата свештеничка Аронова, по мајка. Затоа уште се вели и дека таа го родила Царот користи повеќе од 15 века на царевите и Првосвештеникот, Господ и Бог наш Исус ХристосВечерната богослужба.
Науката што ја проповеда [[Православна Црква|Православната цркваМолитва]] та „Светлино тивка“ за личноста прв пат е забележана во Апостолските Установи кои датираат од доцниот трет и почетокот на четвртиот век по Христа. Сместена е во збирка на песнопенија за коишто авторот на пресвета дева МаријаУстановите препорачува да се пеат наутро, се заснова навечер, пред јадење и при палењето на светилата. [[Свето Писмо|Светото ПисмоСвети Василиј Велики]], ја објасниле светите отци - тие столбови го спомнал ова молитвословие како дел од живото предание. Уште во негово време (средината и крајот на православието, а ја одредиле и засекогаш ја утврдиле светите вселенски соборичетвртиот век) оваа молитва се сметала за древна.
Науката Имено, според едно предание, на Православната црква за пресвета дева Марија Гробот Христов во Ерусалим стоело постојано запалено кандило чија светлина ја символизирала живата Христова Светлина. Христијаните се искажува во овие главни вистини: таа навистина е мајка на Господ Исус Христос и според тоа е Богородица; таа е секогашдева - до раѓањетособирале околу Гробот, а химната „Светлино тивка“ се пеела при раѓањето и по раѓањето, секогаш била и останала дева; таа е поголема изнесувањето на свеќа запалена од сите небесни сили и од сите светителикандилото на гробот, почесна чијшто пламен ја повикувал Црквата да Го слави Господа воскреснатиот. „Свете тихиј“ е од херувимите и пославна од серафимите; таа е прва после Бога и пред Бога - наша застапничка и помошничкапрвото целосно песнопение што може да се смета за такво во денешна смисла на зборот.
нема опис на уредувањето
Се верува дека свети Атиноген, кој се слави на 16 јули според стариот календар, а кој пострадал за време на диоклецијановите прогонства, на патот кон неговото губилиште ја испеал оваа песна. Иконата на којашто е прикажан овој светител ја доловува сцената на еден постар Епископ кој пее додека чека да биде погубен; раката на мачителот, пак, стои парализирана додека свештеномаченикот ја произнесува оваа последна своја молитва. [[Пресвета БогородицаСветлино тивка|повеќеПовеќе]]
