Промени

[[Image:Covered Vessels 2.jpg|десно|thumb|200px|Света ЕвхаристијаДискос и путир]]{{Литургија}}'''Светата Евхаристија''' (грч: Θεία Ευχαριστία, Κοινωνία) во Православното Предание се вика [[Свети Тајни|Тајна на Тајните ]] или Тајна на Црквата, кој која сѐ води, и од која сѐ произлегува. Таа е срце на црковниот живот, извор и цел на сите црковни учења и установи, и без неа Христијанството е незамисливо. Зборот евхаристија значи благодарење. Општото значење Светите Отци на раната Црква ја сметаат Евхаристијата како господова трпеза е благодарење за најважен и основен дел на Бога во Христа Црковнотото собрание, затоа што таа дава значење и [[Светиот Дух]]смисол на сите богослужби. Во потесен смисол, за сè што Тој направил во создавањето, спасението Црквата ја означува благодарствената молитва пред осветувањето на лебот и прославување виното во текот на светотЛитургијата.

Тајната Евхаристија исто така се вика и Света Причест, зашто таа Зборот евхаристија значи благодарење. Општото значење на Евхаристијата како господова трпеза е мистична заедница благодарење на луѓето со Бога, на едни со други и заедница на сите луѓе и сите созданија во Бога преку Христа во и [[Бог Свет Дух|Светиот Дух]], за сè што Тој направил во создавањето, спасението и прославување на светот.

== Тајната Вечера Значење == Со воплотувањето на Бога Логосот, Христос е најочигледната единствена стварност и вечна радост. Преку слегувањето на [[Светиот Дух]] врз [[апостоли]]те на денот на Педесетницата, Црквата е таа која станува Тело Христово. Токму во тој контекст, Исус Христос е совршената Евхаристија, затоа што во полнотата на благодарноста Се принесол Себе на [[Бог]]а, еднаш за секогаш. Преку принесувањето на нашиот леб и Евхаристијата вино пред Господа, верните остваруваат жива средба со Живиот и Воскреснат Христос.  === Бескрвна Жртва === Жртвите постојат уште од Стариот Завет, и тоа како крвни жртви, при кои се принесувале:'' овци, кози, грлици и гулаби'', и бескрвни: ''класови, брашно, зејтин, темјан, леб и вино''. Според својата цел, пак, тие се делеле на ''жртви сепаленици'' (за грев и кривица) и ''жртви на мир и спасение'' (жртви на фалење и благодарност).  Старозаветните жртви не можеле да ја отстранат вината на прародителскиот грев, иако биле заповедани од Бога. Тие биле само знаци и символи кои укажуваат дека човекот пред Бога е грешен и треба да копнее за искупување, и го наговестувале тоа што требало да се случи во иднината, т.е. големата Жртва на помирувањето – Господ Исус Христос. И токму тоа што жртвите на Стариот Завет не успеале да го сторат, беше остварено преку жртвувањето на Агнецот Божји, овоплотениот и единородниот Син Божји.  [[Литургија]]та, како Света Жртвена богослужба, односно Евхаристијата, е Жртва на потполно почитување (од Синот кон [[Бог Отец|Отецот]]); Жртва на потполно помирување (преку оваа Жртва човештвото се помири со Бога); Жртва на потполна молба и Жртва на потполна благодарност (Бог покажа најголема добрина кон луѓето со Жртвата на Својот Син, а луѓето не може подобро да ја изразат својата благодарност, од тоа кога постојано се сеќаваат на таа добрина во Светата Литургија).  Евхаристијатаа е постојана Жртва на Новиот Завет, во која Исус Христос, во вид на леб и вино, на бескрвен начин се жртвува, со рацете на свештеникот, на небесниопт Отец, како што некогаш се жртвуваше на Крстот на крвен начин. Светата Евхаристија по својата суштина е истата Жртва како и таа која Христос ја принесе на Крстот, и тоа со една и иста цел: за простување на гревовите на светот.

На [[Тајната Вечера]]Само начинот на жртвувањето е различен: Жртвата на Крстот е крвна, [[Господ Исус а тука станува збор за жртвување на прославениот Христос]] на бескрвен начин; на Крстос Синот Божји се жртвува само еднаш и на едно место, а тука повеќе пати и на многу места; на Крстот – за прв пат ја востановува Светата Тајна Евхаристијада ни стекне богатство на дарови, а на Литургијата - за да нè причести со изворот на Своите дарови. Како што може да се прочита во [[Нов Завет|Новиот Завет]]:

<blockquote>''И кога јадеа, зеде Исус леб, го благослови, го прекрши, па им даде === Реалност и рече: „Примете, јадете; тоа е Моето тело.“ Потоа ја заеде чашата, заблагодари и им ја даде; и се напија од неа сите. И им рече: „Тоа е Мојата крв на Новиот завет, која се пролева за мнозина. “'' </blockquote>символизам ===

Господ ја нагласи важноста Евхаристијата во Православната црква е сфатена како вистинско Тело и вистинска Крв Христова. Така, јадејќи го лебот и пиејќи го виното коишто се мистично, надумно осветени со Светиот Дух, имаме вистинско соединување со Бога преку Христа којшто самиот се нарекува Леб на оваа света тајна животот (Јован 6.34,53-5441):.

<blockquote> ''„Вистина, вистина ви кажувам; ако не Православната Црква го јадете телото на Синот Човечки отфрла учењето за тоа дека евхаристиските Свети Дарови се само интелектуални и не ја пиете крвта Неговапсихолошки символи. Меѓутоа, зборувајќи за евхаристиските Дарови, православното предание, сепак, не ќе имате живот во себе. Кој често го јаде Моето тело и употребува терминот символи, а литургијската жртва ја пие Мојата крв, има живот вечен нарекува духовна и Јас ќе го воскреснам во последниот денбескрвна.“''</blockquote>

Оваа заповедЦрквата се користи со овие зборови затоа што во Православието - реалното, изворното, стварното не му се спротивставува на символичкото, духовното или мистичкото. Напротив, според православното гледиште сета стварност: светот и оваа света тајна апостолите самиот човек - се реални и првите Хрстијани ја вршеле редовно. Постепено на светата тајна Причестување се додавале други молитви, песни притоа и символични и проповедимистични до таа мерка, што самата таа стварност ни го открива и така настанала Светата Литургија или централното богослужење во Цркватаобјавува Бога.

Жртвите постојат уште од Стариот Завет, == Тајната Вечера и тоа како крвни жртви, при кои се принесувале:'' овци, кози, грлици и гулаби'', и бескрвни: ''класови, брашно, зејтин, темјан, леб и вино''. Според својата цел, пак, тие се делеле на ''жртви сепаленици'' (за грев и кривица) и ''жртви на мир и спасение'' (жртви на фалење и благодарност). Евхаристијата ==

Старозаветните жртви не можеле да На Тајната Вечера, [[Господ Исус Христос]] за прв пат ја отстранат вината на прародителскиот грев, иако биле заповедани од Богавостановува Светата Тајна Евхаристија. Тие биле само знаци и символи кои укажуваат дека човекот пред Бога е грешен и треба да копнее за искупување, и го наговестувале тоа Како што требало може да се случи прочита во иднината, т.е. големата Жртва на помирувањето – Господ Исус Христос. И токму тоа што жртвите на Стариот [[Нов Завет|Новиот Завет не успеале да го сторат, беше остварено преку жртвувањето на Агнецот Божји, овоплотениот и единородниот Син Божји. ]]:

[[Литургија]]та<blockquote>''И кога јадеа, зеде Исус леб, го благослови, го прекрши, како Света Жртвена богослужбапа им даде и рече: „Примете, јадете; тоа е Жртва на потполно почитување (од Синот кон Отецот)Моето тело.“ Потоа ја заеде чашата, заблагодари и им ја даде; Жртва на потполно помирување (преку оваа Жртва човештвото и се помири со Бога); Жртва на потполна молба и Жртва на потполна благодарност (Бог покажа најголема добрина кон луѓето со Жртвата напија од неа сите. И им рече: „Тоа е Мојата крв на Својот Син, а луѓето не може подобро да ја изразат својата благодарностНовиот завет, од тоа кога постојано која се сеќаваат на таа добрина во Светата Литургија)пролева за мнозина. “'' </blockquote>

Литургијата е постојана Жртва на Новиот Завет, во која Исус Христос, во вид на леб и вино, на бескрвен начин се жртвува, со рацете на свештеникот, на небесниопт Отец, како што некогаш се жртвуваше на Крстот на крвен начин. Светата Литургија по својата суштина е истата Жртва како и таа која Христос Господ ја принесе нагласува важноста на Крстотоваа света тајна (Јован 6, и тоа со една и иста цел53-54): за простување на гревовите на светот.

Само начинот на жртвувањето е различен: Жртвата на Крстот беше крвна<blockquote> ''„Вистина, а тука станува збор за жртвување на прославениот Христос на бескрвен начинвистина ви кажувам; ако не го јадете телото на Крстос Синот Божји се жртвува само еднаш Човечки и на едно местоне ја пиете крвта Негова, а овде повеќе пати не ќе имате живот во себе. Кој го јаде Моето тело и на многу места; на Крстот – за да ни стекне богатство на даровија пие Мојата крв, а овде за да нè причести со изворот на Своите даровиима живот вечен и Јас ќе го воскреснам во последниот ден. “''</blockquote>

Православната Црква го отфрла учењето за тоа дека евхаристиските Свети Дарови Постепено на светата тајна Причестување се само интелектуални додавале други молитви, песни и психолошки симболи. Меѓутоа, зборувајќи за евхаристиските Дарови, православното предание, сепак, често го употребува терминот символипроповеди, а литургијската жртва ја нарекува духовна и бескрвнатака настанала Светата Литургија или централното богослужење во Црквата.