Промени

Иако споменуваниот настан се случил 40 денови пред распнувањето на Спасителот, тој се празнува во август, а не во февруари, бидејќи така празнувањето би се паѓало во време на Великиот пост. По установената востановената традиција, временскиот период од 40 денови го одделува Преображението од празникот Воздвижение на Крстот Господов (27 септември / 14 септември по ст. ст.), кога Црквата повторно ги споменува Христовите страдања и Неговото страдање на крстот. Празникот Преображение е прославуван во 8 век, во Цариград, но се чини дека празнувањето е превземено од Црквата во Ерусалим. Првата слика која го прикажува празнувањето датира од 6 век. Најверојатно, празникот Преображение бил установен востановен во IV век – кога рамноапостолната Елена, мајката на Константин Велики, изградила на гората Тавор храм во чест на Преображението Господово. За тоа сведочат и поуките од св. Ефрем Сириски и св. Јован Златоуст. Постоењето на празников во IV век покажува дека неговиот почеток е во претходните три векови на христијанството. Зачувано е слово од св. Андреј Критски (635-680) на Преображение Господово. Во тоа слово терминот «Преображение» се разгледува, не само во догматска смислаесмисла, туку и во смисла на вистинско црковно торжество. Во VIII век свети Јован Дамаскин и Косма Мајумскиј составиле повеќе стихири и канони на овој празник, со кои Православната Црква го прославува настанот и денес. Овој празик бил празнуван во втората недела на Великиот Пост, која сега е посветена на св. Григориј Палама, најгласниот учител на исихазмот, со што се сведочи тесната поврзаност помеѓу Преображението и исихастичкото предание.