Промени

{{никулец}} '''Нов Завет''' (грч: Καινή Διαθήκη) е богословски израз кој има три значења: прво, договор меѓу Бога [[Бог]]а и човекот, дел на Божјото Откровение кое го впотполнува и довршува Божјата икономија и [[домострој ]] на спасението на човекот; второ, збирка на 27 боговдахновени книги, напишани од светите [[апостоли ]] кои го искажуваат тој договор; и трето, временски период од [[Божик|Рождеството Христово ]] до денес, одосно односно до крајот на овој век и Второто Христово доаѓање. Новиот Завет е уште и основна содржина и критериум на апостолската Црковна [[Предание|традиција]], со што се потврдува дека извор на нејзиното богословско учење и литургиска пракса е ист; тој е исполнување на [[Стар Завет|Стариот Завет]], како договор меѓу Бога и ирзбраниот избраниот Божји народ, кој бил со временски ограничен карактер (Мт 5,17).