Промени

Прејди на: содржини, барај

Вовед во Православие

Додадени 4.913 бајти, 12:41, 25 јули 2014
с
нема опис на уредувањето
{{Вовед}}
{{Никулец}}'''Православието''' (грч: Ορθοδοξία) е животот живот во полнотата полнота на вистината на Православната вера, оригинален изворен и непроменет облик на Христијанствохристијанското учење и живот, вера која „''еднаш е предадена на светите''“ (Јуда 3,1), и која живее преку [[Свето Предание|Светото Предание]], непроменливо, а сепак динамично. [[Апостол]]ската вера е основниот критериум на Православното учење, а историјата на Православието започнува со историјата на Христијанството, односно со настаните помеѓу [[Вознесение Христово|Вознесението]] и [[Педесетница]]та, со која е означен и почетокот на Новозаветната Црква (грч. εκκλησία).
==Бог==
==Христологија==
[[Image:Pantokrator of SinaiHristos_Spasitel_i_Zhiznodavec.jpg|200px|right|frame|[[Господ Исус Христос]]]]
;:'''''главна статија: [[Христологија]]'''''
Христологијата (грч. Χριστόλόγια, од Χριστός - Помазаник; λόγος - наука) е област, односно една од поважните гранки на Православната теологија и догматика која се занимава со проучување на Втората Ипостас на Света Троица - Синот Божји, Христос Логосот; христологијата е сублимирано догматско учење за двете природи во едната Ипостас на Господ Исус Христос, кое е формулирање на Првиот (Никеа, 325), Четвртиот (Халкидон, 451) и Шестиот (цариград, 680) вселенски собор, преку синтеза на новозаветните податоци и патристичкото богословие. Во ранохристијанскиот период, борбата околу вистинското разбирање на Личноста на Исус Христос се одвивала помеѓу учењето на Црквата и различните еретички учења кои на разни начини се обидувале да навлезат во Црквата.
==Еклисиологија==
: '''''главна статија: [[Еклисиологија]]'''''
Еклисиологијата (грч: έκκλησιολογία, од εκκαλέω - собрание, собор) е дел на догматиката, која ја обработува сетајноста на Црквата; сетајноста на Црквата не се гледа како синтеза на сите Свети Тајни, туку говори за Црквата како извор на сите Свети Тајни преку непресуштноста на изворот на благодатта Божја која се согледува во самата Црква. Еклисиологијата се објаснува како учење за Црквата како богочовечко тело, Тело Христово, заедница на Бога, ангелите, светителите и верните - членови на Црквата на земјата;
==МарилогијаТеотокологија==: '''''главна статија: [[Пресвета Богородица]]''''' Науката на Православната црква за пресвета дева Марија се искажува во овие главни вистини: # Таа навистина е мајка на Господ Исус Христос и според тоа е Богородица;# Таа е секогашдева - до раѓањето, при раѓањето и по раѓањето, секогаш била и останала дева;# Таа е поголема од сите небесни сили и од сите светители, почесна е од херувимите и пославна од серафимите;# Таа е прва после Бога и пред Бога - наша застапничка и помошничка. 
==Свето Предание==
[[Image:Theotokos of Vladimir.jpg|right|frame|[Пресвета Богородица]]]: '''''главна статија: [[Свето Предание]]'''''
Светото Предание (παράδοσις; предание, усмено пренесување на верата), е нешто кое што се предава и се живее во Црквата а, е научено (предадено) или востановено како пракса, и, е во согласност со учењето на Господ Исус Христос, апостолите и Црквата го прифатила за такво. Православната христијанска вера се базира на два суштествени извори [[Свето Писмо|Светото Писмо]] и светото Предание, овие два извори го сочинуваат Божјото Откровение. Православната Црква им дава еднакво значење на двата извори.
==Богослужби==
 
:'''''главна статија: [[Богослужби]]'''''
Богослужби, Богослужење (грч. Λατρεία, διακονία, Λείτυργία), е заедничарење преку црковните служби кои се вршат во храмот јавно, за сите верни. Се делат на служби со дневен, неделен и годишен циклус. Богослужвите се основа и срж на Христијанството, затоа што преку нив се остварува жива заедница со Живиот Бог. Заснована на Светото Писмо и Светото Предание, секоја богослужба е круна на полнотата на духовниот живот на Црквата, и секој нејзин верник поединечно, како дел на нејзиното Тело. Устројството и поредокот на богослужбите низ вековите се обликувал во самата Црква. Покрај секоја видлива и функционална карактеристика, секој дел и обред во богослужбата има и прецизно определен символички смисол.
 
==Свети Тајни==
: '''''главна статија: [[Свети Тајни]]'''''
За Свети Тајни во Православието се сметаат сите нешта, од најмалото до најголемото, и за неа сѐ е Света Тајна. Сиот живот во Бога е светотаински. Животот на Господ Исус Христос непрестано се оприсутнува во Свeтата Црква, а Светата Црква по зборовите на [[Свети Никола Кавасила]] е присутна во Светите Тајни. Тајни, или misteryon, се свети дејства во кои преку видливо дејство на душата на човекот кој верува, невидливо и се дарува Божјата [[благодат]]. Светите Тајни се постојана мистична врска која го соединува човековиот живот со Бога. Тие се плодови на животот и смртта на [[Господ Исус Христос]] и низ нив тече скапоцената крв на Спасителот. Светите Тајни, исто како и Црквата, се и видливи, и невидливи и во секоја од нив се наоѓа надворешен, видлив знак и внатрешна духовна благодат. Според зборовите на [[Свети Јован Златоуст]], тие се нарекуваат тајни токму поради тоа што она во што веруваме за нив не е исто со она што го гледаме; ние гледаме едно, а веруваме во друго.
Како продолжение на тајната на Христовото присуство на земјата, носат во себе две битни обележја: тие се како икона на идниот век и, секогаш се остваруваат во заедница Света Црква. Во нив верниците задобиваат предвкус на Царството Божјо кое дошло и доаѓа, иако сеуште не во својата полнота.
==Антропологија==
==Сотириологија==
:'''''главна статија: [[Сотириологија]]'''''
Сотрирологијата (грч. σωτηρίόλόγια, од σωτηρία - спасение, ослободување, исцелување и λόγος - наука) е христијанско учење за спасението на луѓето од [[грев]]от, учење за Христос како Спасител и Искупител на човештвото; тоа е чин на Љубов со кое Бог, преку Воплотувањето, смртта и [[Воскресение]]то на [[Господ Исус Христос]] на човекот му дава вечен живот кој се остварува само во заедница со Бога. Спасението е воскреснување на луѓето од гревовна смрт со Воскреснатиот Хрисос, односно спасението е живот во воснесениот Христос, во Чие име (Исус - Спасител) е претскажан и објавен сиот Негов Богочовечки подвиг на спасение на човечкиот род (Лука 2,11).
==Клир==
 
:'''''главна статија: [[Свештенство]]'''''
 
Клирот, (грч: Εκκλησιαστικός κλήρος - црковен клир), односно Светата Тајна Свештенство е залог на присуството на Господ Исус Христос во Црквата (Мт 28,20), која ја стекнал со Крвта своја, и во која постојано делува преку Светиот Дух, како нејзин божествен основал и поглавар. Неговото постојано присуство во Црквата е објавено преку епископите, презвитерите и ѓаконите; Христос делува преку нив, затоа што тие се Неговите помагатели, соработници и испружени раце. Преку ракополагањето свештените лица го примаар дарот на Светиот Дух, Кој ги посветува и поставува на определениот степен на црковната иерархија. Како што на апостолите им дал власта за поучување и свештенодејствување, така Хоспод ја дава власта и службата на црковната еиерархија, како Пастир и Чувар на нашите души (1Пет 2,25).
 
==Светители==
 :'''''главна статија: [[Image:Theotokos of Vladimir.jpg|right|frame|[Пресвета Богородица]Светители]]''''' Светители, во раната Црква се нарекувале првите христијански маченици, како знак на нивно прославување и народно почитување. Со тек на време, придавката свет/света/свети и терминот светител се употребува исклучиво за канонизирани лица, угодници Божји, со различни видови на христијански подвиг, сведоштво или добродетели поради кои се прославени. Светоста не е чин, ниту формално одликување, туку само потврда на присуството на благодатта Божја која е пројавена во животот и делата на светителот, кој сосад на Светиот Дух. Апостолот Павле милувал сите христијани да ги нарекува свети, на тој начин укажувајќи им ја големината на бивањето христов следбеник. 
==Историја==
Набрзо, откако учењето Христово почнало да се проповеда меѓу Незнабошците, следбениците :'''''главна статија: [[Временска линија на Христос во Антиохија биле наречени Христијани (Дела 11, 26). Поимот „Христијани” означувал дека оние кои го носат тоа име, му припаѓаат на Христа – припадност во смисла, на посветеност на Христос и неговото учење. Од Антиохија името Христијани било раширено на секаде.црковната историја]]'''''
Следбениците Христови Црковната историја претставува важен дел на драга воља Православната христијанска вера. Православните христијани во значајна мера се нарекувале себе си според името на нивниот возљубен Учител дефинирани од континуитетот и Господ; а непријателите Христови ги нарекувале Неговите следбеници Христијаниполнотата со сите оние претходно упокоени во верата отци, пренесувајќи кои први ја примиле и проповедале благата Вистина за Господ Исус Христос на светот: оние кои помогнале во правилно исповедање и изразување на нив сета злоба Православието, и омраза која ја имаа кои продолжуваат да се движат кон Христанепроменливото а сепак постојанодинамично Свето Предание на Православната Црква.
[[Категорија:Богословие]]
[[Категорија:НикулциИзбрани статии]]
3.103
уредувања

Прегледник