Промени

'''Светата Евхаристија''' (грч: Θεία Ευχαριστία, Κοινωνία) во Православното Предание се вика Тајна на [[Свети Тајни|Тајна на Тајните]] или Тајна на Црквата, кој која сѐ води, и од која сѐ произлегува. Таа е срце на црковниот живот, извор и цел на сите црковни учења и установи, и без не Христијанството е незамисливо. Зборот евхаристија значи благодарење. Општото значење Светите Отци на раната Црква ја сметаат Евхаристијата како господова трпеза е благодарење за најважен и основен дел на Бога во Христа Црковнотото собрание, затоа што таа дава значење и [[Бог Свет Дух|Светиот Дух]]смисол на сите богослужби. Во потесен смисол, за сè што Тој направил во создавањето, спасението Црквата ја означува благодарствената молитва пред осветувањето на лебот и прославување виното во текот на светотЛитургијата.

Тајната Евхаристија исто така се вика и Света Причест, зашто таа Зборот евхаристија значи благодарење. Општото значење на Евхаристијата како господова трпеза е мистична заедница благодарење на луѓето со Бога, на едни со други и заедница на сите луѓе и сите созданија во Бога преку Христа во и [[Бог Свет Дух|Светиот Дух]], за сè што Тој направил во создавањето, спасението и прославување на светот.

== Тајната Вечера Значење == Со воплотувањето на Бога Логосот, Христос е најочигледната единствена стварност и Евхаристијата вечна радост. Преку слегувањето на Светиот Дух врз апостолите на денот на Педесетницата, Црквата е таа која станува Тело Христово. Токму во тој контекст, Исус Христос е совршената Евхаристија, затоа што во полнотата на благодарноста Се принесол Себе на Бога, еднаш за секогаш. Преку принесувањето на нашиот леб и вино пред Господа, верните остваруваат жива средба со Живиот и Воскреснат Христос.  === Бескрвна Жртва ===

На [[Тајната Вечера]]Жртвите постојат уште од Стариот Завет, и тоа како крвни жртви, при кои се принесувале:'' овци, кози, грлици и гулаби'', и бескрвни: ''класови, брашно, зејтин, темјан, леб и вино''. Според својата цел, пак, [[Господ Исус Христос]] тие се делеле на ''жртви сепаленици'' (за прв пат ја востановува Светата Тајна Евхаристијагрев и кривица) и ''жртви на мир и спасение'' (жртви на фалење и благодарност). Како што може да се прочита во [[Нов Завет|Новиот Завет]]:

<blockquote>''И кога јадеаСтарозаветните жртви не можеле да ја отстранат вината на прародителскиот грев, зеде Исус лебиако биле заповедани од Бога. Тие биле само знаци и символи кои укажуваат дека човекот пред Бога е грешен и треба да копнее за искупување, и го благословинаговестувале тоа што требало да се случи во иднината, го прекрши, па им даде и рече: „Примете, јадете; тоа т.е Моето тело.“ Потоа ја заеде чашата, заблагодари и им ја даде; и се напија од неа ситеголемата Жртва на помирувањето – Господ Исус Христос. И им рече: „Тоа е Мојата крв токму тоа што жртвите на Стариот Завет не успеале да го сторат, беше остварено преку жртвувањето на Новиот заветАгнецот Божји, која се пролева за мнозинаовоплотениот и единородниот Син Божји. “'' </blockquote>

Господ ја нагласи важноста [[Литургија]]та, како Света Жртвена богослужба, односно Евхаристијата, е Жртва на потполно почитување (од Синот кон Отецот); Жртва на потполно помирување (преку оваа света тајна Жртва човештвото се помири со Бога); Жртва на потполна молба и Жртва на потполна благодарност (Јован 6Бог покажа најголема добрина кон луѓето со Жртвата на Својот Син,53-54а луѓето не може подобро да ја изразат својата благодарност, од тоа кога постојано се сеќаваат на таа добрина во Светата Литургија):.

<blockquote> ''„ВистинаЕвхаристијатаа е постојана Жртва на Новиот Завет, вистина ви кажувам; ако не го јадете телото во која Исус Христос, во вид на Синот Човечки леб и не ја пиете крвта Неговавино, на бескрвен начин се жртвува, со рацете на свештеникот, на небесниопт Отец, не ќе имате живот во себекако што некогаш се жртвуваше на Крстот на крвен начин. Кој го јаде Моето тело Светата Евхаристија по својата суштина е истата Жртва како и таа која Христос ја пие Мојата крвпринесе на Крстот, има живот вечен и Јас ќе го воскреснам во последниот дентоа со една и иста цел: за простување на гревовите на светот.“''</blockquote>

Оваа заповедСамо начинот на жртвувањето е различен: Жртвата на Крстот е крвна, а тука станува збор за жртвување на прославениот Христос на бескрвен начин; на Крстос Синот Божји се жртвува само еднаш и оваа света тајна апостолите и првите Хрстијани ја вршеле редовно. Постепено на светата тајна Причестување се додавале други молитвиедно место, песни а тука повеќе пати и проповедина многу места; на Крстот – за да ни стекне богатство на дарови, и така настанала Светата Литургија или централното богослужење во Цркватаа овде за да нè причести со изворот на Своите дарови.

== Бескрвна Жртва = Реалност и символизам ===

Жртвите постојат уште од Стариот Завет, и тоа Евхаристијата во Православната црква е сфатена како крвни жртви, при кои се принесувале:'' овци, кози, грлици вистинско Тело и гулаби''вистинска Крв Христова. Така, јадејќи го лебот и бескрвни: ''класови, брашно, зејтин, темјан, леб и вино''. Според својата цел, пакпиејќи го виното коишто се мистично осветени со Светиот Дух, тие имаме вистинско соединување со Бога преку Христа којшто самиот се делеле нарекува Леб на ''жртви сепаленици'' животот (за грев и кривица) и ''жртви на мир и спасение'' (жртви на фалење и благодарностЈован 6.34,41).

Старозаветните жртви не можеле да ја отстранат вината на прародителскиот грев, иако биле заповедани од Бога. Тие биле Православната Црква го отфрла учењето за тоа дека евхаристиските Свети Дарови се само знаци интелектуални и символи кои укажуваат дека човекот пред Бога е грешен и треба да копнее психолошки симболи. Меѓутоа, зборувајќи за искупувањеевхаристиските Дарови, и го наговестувале тоа што требало да се случи во иднинатаправославното предание, сепак, т.е. големата Жртва на помирувањето – Господ Исус Христос. И токму тоа што жртвите на Стариот Завет не успеале да често го сторатупотребува терминот символи, беше остварено преку жртвувањето на Агнецот Божји, овоплотениот а литургијската жртва ја нарекува духовна и единородниот Син Божјибескрвна.

[[Литургија]]таЦрквата се користи со овие зборови затоа што во Православието - реалното, како Света Жртвена богослужбаизворното, е Жртва на потполно почитување (од Синот кон Отецот); Жртва на потполно помирување (преку оваа Жртва човештвото стварното не му се помири со Бога); Жртва на потполна молба и Жртва спротивставува на потполна благодарност (Бог покажа најголема добрина кон луѓето со Жртвата на Својот Синсимволичкото, а луѓето не може подобро да ја изразат својата благодарностдуховното или мистичкото. Напротив, од тоа кога постојано според православното гледиште сета стварност: светот и самиот човек - се сеќаваат на реални и притоа и символични и мистични до таа мерка, што самата таа добрина во Светата Литургија)стварност ни го открива и објавува Бога.

Литургијата е постојана Жртва на Новиот Завет, во која Исус Христос, во вид на леб == Тајната Вечера и вино, на бескрвен начин се жртвува, со рацете на свештеникот, на небесниопт Отец, како што некогаш се жртвуваше на Крстот на крвен начин. Светата Литургија по својата суштина е истата Жртва како и таа која Христос ја принесе на Крстот, и тоа со една и иста цел: за простување на гревовите на светот. Евхаристијата ==

Само начинот на жртвувањето е различен: Жртвата на Крстот беше крвнаНа [[Тајната Вечера]], а тука станува збор за жртвување на прославениот [[Господ Исус Христос на бескрвен начин; на Крстос Синот Божји се жртвува само еднаш и на едно место, а овде повеќе пати и на многу места; на Крстот – ]] за прв пат ја востановува Светата Тајна Евхаристија. Како што може да ни стекне богатство на дарови, а овде за да нè причести со изворот на Своите дарови. се прочита во [[Нов Завет|Новиот Завет]]:

== Символизмот <blockquote>''И кога јадеа, зеде Исус леб, го благослови, го прекрши, па им даде и рече: „Примете, јадете; тоа е Моето тело.“ Потоа ја заеде чашата, заблагодари и им ја даде; и се напија од неа сите. И им рече: „Тоа е Мојата крв на Евхаристијата ==Новиот завет, која се пролева за мнозина. “'' </blockquote>

Православната Црква го отфрла учењето за тоа дека евхаристиските Свети Дарови се само интелектуални и психолошки симболи. Меѓутоа, зборувајќи за евхаристиските Дарови, православното предание, сепакГоспод ја нагласува важноста на оваа света тајна (Јован 6, често го употребува терминот символи, а литургијската жртва ја нарекува духовна и бескрвна.53-54):

Црквата се користи со овие зборови затоа што во Православието - реалното, изворното<blockquote> ''„Вистина, стварното вистина ви кажувам; ако не му се спротивставува го јадете телото на символичкотоСинот Човечки и не ја пиете крвта Негова, духовното или мистичкотоне ќе имате живот во себе. НапротивКој го јаде Моето тело и ја пие Мојата крв, според православното гледиште сета стварност: светот и самиот човек - се реални и притоа има живот вечен и символични и мистични до таа мерка, што самата таа стварност ни Јас ќе го открива и објавува Богавоскреснам во последниот ден.“''</blockquote>

Евхаристијата во Православната црква е сфатена како вистинско Тело Оваа заповед, и оваа света тајна апостолите и вистинска Крв Христовапрвите Христијани ја вршеле редовно. ТакаПостепено на светата тајна Причестување се додавале други молитви, јадејќи го лебот песни и пиејќи го виното коишто се мистично осветени со Светиот Духпроповеди, имаме вистинско соединување со Бога преку Христа којшто самиот се нарекува Леб на животот (Јован 6.34,41)и така настанала Светата Литургија или централното богослужење во Црквата.