Востанувањето на самиот '''постИкона''' (грч. εἰκών, eikon, лат. imago, „претстава“, „икона“, „лик“) е направено од страна на Светата [[Православна Црква]] уште од апостолските времињасвет лик , по примерот на света слика во две димензии кога Го претставува [[Господ Исус Христос]], заедно со определувањето на времето на постот како и тоа која храна да ја јадат Христијаните за време на постот. Од Бога, постот е востановен со заповедта дадена на првите луѓе на земниот [[Рај|рајПресвета Богородица]] - или Светиите, кои можеме да не јадат од дрвото за познавање на доброто и злото (1.Мој.2,17). Преку неа [[Бог]]ги насликаме бидејќи имале тело, уште а на самиот почеток сакал да кои се поклонуваме или ги научи луѓето почитуваме по начелото: „''честа дадена кон иконата се пренесува на оној кој е насликан на послушност и воздржувањеиконата''“.
Под пост[[Image:Cyril_and_Methodius.jpg|right|width="33%"|Св. Кирил и Методиј]]Како сликовна претстава иконата може да има историска, естетска и ареолошка карактеристка, во поширока смисла но таа не припаѓа на зборотсакралната уметност, се подразбира севкупниот христијански живот и начин туку на постоење во ЦркватаЦрковното богослужење, опфаќајќи ја тука заедно со Светото Писмо и молитватаСветите Тајни. ЗатоаТаа не е некој украс, условно, постот може да се подели туку визуелно соопштување на телесен и духовен. Во потесна смисла под зборот пост најчесто се подразбира телесниот постневидливата Божја стварност, којшто е воздржување од некои јадења манифестирана во деновите времето и временските периоди што Црквата ги одредила во текот на годинатапросторот. Овие денови точно треба да се запазат и никој да не измислуваЗа Православната теологија, без благослов, повеќе темелот на иконата или помалку од она што Црквата од символичното прикажување е вистинско Овоплотување на Синот Божји: „[[Светиот ДухИ Логосот постана тело]] вдахновена го определила“ (Јован 1,14). Вистински пост и [[Молитва|молитва]] како благодатни дарови Божји постојат само во Црквата и никогаш надвор од неа. Тоа значи дека тој Иконата е последица на Овоплотувањето, затоа што пости и се моли треба да е крстен, да се причестува, да се исповедаХристос „''Икона на Богот невидлив''“ (Кол 1, да ги почитува и да учествува во сите други Свети Тајни на Црквата15).
Суштината Внатрешниот ред и мир во духовниот живот, за кој сведочат Светите Отци, се пренесени на постот не е умртвување иконата со спокојни и хармонични потези. Сето тело на телотосветителот, сите детали и поединости, како дури и косата, брчките, наборите на облеката и се што го опкружува, се мислие обединето и доведено до највисоко согласие. Во тоа се состои видливото прикажување на победата врз внатрешната делба и збрка во паднатата човечка природа, туку умртвување во процесот на гревот очистување и преобразување на страстите, до обожение. Содржината на иконата претставува вистински духовен патоказ за животот во насЦрквата, затоа што гревот предизвикува пропаѓање особено за молитвата. Таа на еден автентичен начин, ослободен од стеснетоста на поимите и смртзборовите, не учи каков став треба да завземеме во духовниот живот. ([[постикона|''повеќе'']])
