Промени

'''Ѓакон''', дјакон (грч. δάκονος, од глаголот διακονεί - да служиш, да помагаш), е свештенослужителски чин и почетен степен на Црковната ерархија, посветен со хиротонија. Ѓаконот е ракоположен од [[Епископ]]от, а во богослужбите им помага на Епископите и [[презвитер]]ите. Службата на ѓаконите се нарекува ѓаконија (грч. διακονία), но тој збор се наоѓа во Новиот Завет не само како значење на службата на ѓаконот (Рим 12,7), туку и како воопштено значење на службата (Евр 1,14), службата на пророците, аспостолите (1 Тим 1,12; Дап 1,17). Постојат ѓакони во световниот (мирски) и монашки ред (иероѓакон), со почесните титули - протоѓакон за мирскиот, и архиѓакон, за монашкиот. Одеждата на ѓаконот се состои од: [[орар]], [[стихар]] и [[нараквици]].

Во почетокот на Христијанството, во апостолско време, во Црквата служеле и постари, набожни жени наречени - ѓакониси (грч. διακονίσσαι). Со текот на времето, оваа служба исчезнала. Ѓаконите имале литургиска и катихетска функција пред сѐ, но во некои случаи вршеле и мисионерска служба и проповедале (Дап 7,2; 8,5).

[[Категорија:Клир]]