Промени

'''Епископ''' (грч: επίσκοπος, од глаголот επισκοπέω - да пазиш, да надгледуваш, да внимаваш) е највисокиот степен (чин) на црковната ерархија. Епископот е непосреден наследник на [[апостол]]ите (кој сведочи за континуитетот на Црквата со апостолите), и кому му припаѓаат највисоката свештеничка, учителска и пастирска власт и обврска во управувањето со делот на автокефалната црква (епархија). Од средината на шестиот век постои правило со кое се определува епископите да бидат монаси (или вдовци во барем прв степен на монашки чин).