'''Свети мошти''' (грч: Αγια λείψανα) се земни остатоци од светителските тела, одуховени плотски пребивалишта Божји; тие се осведочени храмови на Светиот Дух, во облик цело тело, дел на телото или честица (честицата произлегува од поранешниот обичај на зарделување на моштите со цел што повеќе верници да ги видат, допрат и целиваат, како и поради нивното поставање на Чесната трпеза и антимисот, и поради верувањето во нивната апотропејска, заштитничка моќ). Најчесто, но е нужно, се чуваат во кивот. Како предмет на венерација, почитување во црквата, со посебно внимание се чувале во текот на историјата.