Бирократи, interwiki, renameuser, Администратори
3.105
уредувања
Промени
с
[[Image:Pascha'''Светлино тивка''' (цсл. „Све́те ти́хий“, ст.грч. „Φῶς Ἱλαρόν“, лат. „Lumen Hilare“) е едно од најраните христијански молитвословија од небиблиско потекло кое непрекинато се користи повеќе од 15 века на Вечерната богослужба.jpg|right|frame|Воскресение Христово]]
<h2>Христос Воскресна! Навистина Воскресна!</h2>[[Молитва]]та „Светлино тивка“ за прв пат е забележана во Апостолските Установи кои датираат од доцниот трет и почетокот на четвртиот век по Христа. Сместена е во збирка на песнопенија за коишто авторот на Установите препорачува да се пеат наутро, навечер, пред јадење и при палењето на светилата. [[Свети Василиј Велики]] го спомнал ова молитвословие како дел од живото предание. Уште во негово време (средината и крајот на четвртиот век) оваа молитва се сметала за древна.
'''Велигден'''Имено, односно '''Пасха''' (Πάσχα)според едно предание, е празник на '''[[Воскресение]]то на [[Господ Исус Христос]]'''Гробот Христов во Ерусалим стоело постојано запалено кандило чија светлина ја символизирала живата Христова Светлина. ''Пасха'' како поим е транслитерација Христијаните се собирале околу Гробот, а химната „Светлино тивка“ се пеела при изнесувањето на грчки збор, кој свеќа запалена од своја страна е транслитерација на хебрејскиот ''pesach'', со значење ''Премин''. Велигден е Пасха Господова и Ден кандилото на нашето спасение. Затоа Воскресението Христово е Празник над празницитегробот, Торжество над торжествата и Слава на Бога Воскреснатиотчијшто пламен ја повикувал Црквата да Го слави Господа воскреснатиот. Велигден „Свете тихиј“ е центарот на Православната вера и празнување. За верните, периодот пред Велигден, е долго патување исполнето со покајание, прошка, измирување, [[молитва]], [[пост]] и учење. Со пристигнувањето на Велигден, првото целосно песнопение што може да се празнува победата смета за такво во денешна смисла на Животот над смртта преку извршување на неколку богослужби комбинирани во едназборот.
Без верување во Христовото воскресение не е можно да се Се верува во Христа како Спасител. Со еден збор: не е можно Христијанството; не е можно да дека свети Атиноген, кој се биде Христијанин. Затоа Апостолот Павле одлучно и јасно изјавува: „Ако Христос не воскреснаслави на 16 јули според стариот календар, празна е нашата проповеда кој пострадал за време на диоклецијановите прогонства, празна њ и вашата вера”на патот кон неговото губилиште ја испеал оваа песна. Сè Иконата на којашто е изгубеноприкажан овој светител ја доловува сцената на еден постар Епископ кој пее додека чека да биде погубен; раката на мачителот, сè е пропаднато, ако Христос не воскресна - вели св. Златоустпак, објаснувајќи ги овие апостолски зборовистои парализирана додека свештеномаченикот ја произнесува оваа последна своја молитва.
Без Христовото воскресение - сè е привид: и Христос, и сите негови дела, и севкупното Негово учење. Затоа и самиот Спасител уште за врeме на своето живеење на земјата укажуваше на своето воскресение како на настан кој ќе ја објасни и неговата Личност и Неговото дело. Така по своето Преображение Спасителот на своите ученици им заповеда никому да не му кажуваат шта виделе додека Тој да стане од мртвите. Зашто, дури во светлината на Воскресението станува јасен и настанот на Преображението, и целиот живот на Богочовекот и севкупното Негово учење, затоа што дури со своето воскресение од мртвите Исус неспорно и сеубедливо посведочи дека Тој навистина е Бог и Син Божји. [[ВелигденСветлино тивка|повеќеПовеќе]]
нема опис на уредувањето