'''Св. КирилСветлино тивка''' и '''Св(цсл. Методиј Солунски''' се родени браќа од Солун„Све́те ти́хий“, од угледни и богати родители, Лав и Маријаст.грч. Постариот брат, Методиј „Φῶς Ἱλαρόν“, како офицер помина десет години меѓу Македонските Словенилат. Потоа „Lumen Hilare“) е едно од најраните христијански молитвословија од небиблиско потекло кое непрекинато се оддалечи користи повеќе од 15 века на гората Олимп Вечерната богослужба. [[Молитва]]та „Светлино тивка“ за прв пат е забележана во Апостолските Установи кои датираат од доцниот трет и се предаде почетокот на монашки подвигчетвртиот век по Христа. Овде подоцна му Сместена е во збирка на песнопенија за коишто авторот на Установите препорачува да се придружи и Кирил (познат и како Константин Филозоф). Кирил и Методијпеат наутро, познати како солунските браќа просветителинавечер, имаат голема улога во православната македонска пред јадење и општо во сесловенската историјапри палењето на светилата. [[Image:Cyril_and_Methodius.jpg|thumb|right|Свети Свети Кирил и Методиј рамноапостолниВасилиј Велики]]Во почетокот го спомнал ова молитвословие како дел од живото предание. Уште во негово време (средината и крајот на IX четвртиот век била веќе подготвена солидна основа ) оваа молитва се сметала за поширока и поорганизирана мисионерска активност древна. Имено, според едно предание, на Гробот Христов во МакедонијаЕрусалим стоело постојано запалено кандило чија светлина ја символизирала живата Христова Светлина. Во тоа време Византиската Империја доживува нов расцут Христијаните се собирале околу Гробот, а химната „Светлино тивка“ се пеела при изнесувањето на културен план, па овој бран ги заплиснува и градовите што биле оддалечени свеќа запалена од Цариградкандилото на гробот, посебно Солунчијшто пламен ја повикувал Црквата да Го слави Господа воскреснатиот. Во првите децении на IX век „Свете тихиј“ е првото целосно песнопение што може да се смета за такво во Солун живее и семејството денешна смисла на висок службеник зборот. Се верува дека свети Атиноген, кој се слави на царската власт16 јули според стариот календар, помошник а кој пострадал за време на византискиот стратег диоклецијановите прогонства, на Солун и солунската областпатот кон неговото губилиште ја испеал оваа песна. Тоа бил Лав со својата сопруга Марија. Нивната народност Иконата на којашто е нејасна. Семејството имало повеќе деца, но се спомнуваат само имињата прикажан овој светител ја доловува сцената на најстариот - Методиј и најмалиот Константин. Дури не се спомнува и световното име еден постар Епископ кој пее додека чека да биде погубен; раката на Методијмачителот, пак, кој ова го добил при замонашувањетостои парализирана додека свештеномаченикот ја произнесува оваа последна своја молитва. [[Свети солунски и сесловенски браќа Кирил и МетодијСветлино тивка|повеќеПовеќе]]