Таворска Светлина
Таворската Светлина во православната теологија е светлината која се појавила на планината Тавор при Светото Преображение на Господа Исуса Христа.
Учењето за Тавроската Светлина е формулирано од свети Григориј Палама, при неговата одбрана на исихазмот од обвинувањата на оние кои исихазмот го сметале за ерес.
«Оваа светлина не е Божествената суштина, затоа што (суштината) е неспознатлива и непоимлива; таа не е ангел, затоа што носи знамение Господово. Таа понекогаш прави човекот да излезе од телото, и не одвојувајќи го од него, го крене телото до несогледливи висини. Понекогаш, пак, го преобразува телото, внесувајќи ја во него својата убавина додека на чудесен начин оваа светлост која го обожува телото не стане видлива и со телесни очи. Таков беше големиот Арсениј во исихастичката борба; сличен на нег, Стефан, додека го каменуваа и Мојсеј кога слезе од гората.» (Григориј Палама, „Тријади во одбрана на исихастите“).
