Бирократи, interwiki, renameuser, Администратори
3.103
уредувања
Промени
с
[[Image:Raphael_of_Brooklyn.jpg|right|thumb|250px|Св. Рафаел, епископ Бруклински]]{{Клир}}
нема опис на уредувањето
'''Епископ''' (грч: επίσκοπος, од глаголот επισκοπέω - да пазиш, да надгледуваш, да внимаваш) е највисокиот степен (чин) на црковната ерархија. Епископот е непосреден наследник на [[апостол]]ите (кој сведочи за континуитетот на Црквата со апостолите), и кому му припаѓаат највисоката свештеничка, учителска и пастирска власт и обврска во управувањето со делот на автокефалната црква (епархија). Од средината на шестиот век постои правило со кое се определува епископите да бидат монаси (или вдовци во барем прв степен на монашки чин).
== Во Новиот Завет ==
Во почетокот на Христијанството, [[Господ Исус Христос]] ја пренел свештеничката, учителската и пастирска власт (и обврска) на апостолите и нивните наследници за сите времиња. Овие наследници на апостолската служба (кои ги поставиле самите апостоли) биле најблиските ученици на апостолите и нивни помошници во секојдневниот труд (Тимотеј, епископ Ефески и Тит, епископ Критски, биле ученици на светиот апостол Павле, а Поликарп Смирнски и Игнатиј БогоносевБогоносец, ученици на [[Свети Јован Богослов|светиот апостол и евангелист Јован Богослов]]). На тој начин востановено е преемството (наследност, наследување) меѓу апостолите и првите управители на христијанските заедници.[[Image:Raphael_of_Brooklyn.jpg|left|thumb|150px|Св. Рафаел, епископ Бруклински]]
Токму овие црковни настојатели се наречени епископи и се одликувале со високи морални особини, длабоко познавање и проникување во христијанските догмати, како и иксуство во управување и служење на Црквата. Во [[Нов Завет|Новиот Завет]], самиот збор епископ се среќава пет пати:
[[Категорија:Клир]]
[[el:Επίσκοπος]]
[[en:Bishop]]
[[fr:Évêque]]
[[ro:Episcop]]
