Голема ектенија

Од Православна-енциклопедија
Преработка од 20:55, 24 септември 2011; направена од Iacovibus (разговор | придонеси) (New page: {{Литургија}} Голема ектенија (грч. η μεγάλη συναπτή) е првата ектенија на Литургијата, но и на вечерната,...)
(разл) ← Претходна преработка | Последна преработка (разл) | Следна преработка → (разл)
Прејди на: содржини, барај
Оваа статија е дел од серијата
Света Литургија
Проскомидија
Проскомидија
Литургиски садови
Одежди
Литургија на огласените
Голема ектенија
Антифони
Мала ектенија
Мал Вход
Тропар
Трисвето
Апостол
Евангелие
Беседа
Сугуба ектенија
Заупокоена ектенија
Ектенија за огласените
Литургија на верните
Херувимска Песна
Голем Вход
Прозбена ектенија
Целив на мирот
Символ на верата
Анафора
Епиклеза
Прозбена ектенија
Оче наш
Причестување
Заамвонска молитва
Отпуст
Антидор
Уреди ја кутијата


Голема ектенија (грч. η μεγάλη συναπτή) е првата ектенија на Литургијата, но и на вечерната, утрената и другите богослужби. Затоа што поголемиот дел на прозби во неа започнуваат со зборовите „Во мир на Господа да се помолиме“, се нарекува и мирна ектенија, ириника (грч: τα ειρηνικά). Големата ектенија има дванаесет прозби, и завршува со возглас. Во неа се наоѓаат прозби за Црквата и нејзината јерархија, за граѓанската власт, градот или селото во кое се богослужи, за оние кои патуваат, боледуваат, работаат, и за сите потреби на христијаните. На крајот следи молитвено обраќање кон Пресвета Богородица со седум високи епитети (пресвета, пречиста, преблагословен, славна, владичица, Богородица и секогашдева Марија).

Една молитва која е многу слична со големата ектенија е сочувана во посланието на св. Климент Римски до Коринтјаните (околу 90-100 год. по Христа). Денешната голема ектенија е тесно поврзана со ѓаконските молитви во Заветот на нашиот Господ Исус Христос (дело кое потекнува од 3 век) и Апостолските установи (4-5 век). На прозбите од големата ектенија уште од 4 век се одговара со „Господи помилуј“, што се смета за литургиски извор на исусовата молитва. Доколку на богослужбата е присутен ѓакон, тој ја изговара големата ектенија, и тоа од амвонот, а возгласот, чија тема е славата Божја, ја изговара свештеникот.