Разлика помеѓу преработките на „Голема ектенија“

Од Православна-енциклопедија
Прејди на: содржини, барај
с
с
 
Ред 1: Ред 1:
 
'''Голема ектенија''' (грч. η μεγάλη συναπτή) е првата ектенија на [[Литургија]]та, но и на [[вечерна]]та, [[утрена]]та и другите богослужби. Затоа што поголемиот дел на прозби во неа започнуваат со зборовите „Во мир на Господа да се помолиме“, се нарекува и мирна ектенија, ириника (грч: τα ειρηνικά). Големата ектенија има дванаесет прозби, и завршува со возглас. Во неа се наоѓаат прозби за Црквата и нејзината јерархија, за граѓанската власт, градот или селото во кое се богослужи, за оние кои патуваат, боледуваат, работаат, и за сите потреби на христијаните. На крајот следи молитвено обраќање кон [[Пресвета Богородица]] со седум високи епитети (пресвета, пречиста, преблагословен, славна, владичица, Богородица и секогашдева Марија).
 
'''Голема ектенија''' (грч. η μεγάλη συναπτή) е првата ектенија на [[Литургија]]та, но и на [[вечерна]]та, [[утрена]]та и другите богослужби. Затоа што поголемиот дел на прозби во неа започнуваат со зборовите „Во мир на Господа да се помолиме“, се нарекува и мирна ектенија, ириника (грч: τα ειρηνικά). Големата ектенија има дванаесет прозби, и завршува со возглас. Во неа се наоѓаат прозби за Црквата и нејзината јерархија, за граѓанската власт, градот или селото во кое се богослужи, за оние кои патуваат, боледуваат, работаат, и за сите потреби на христијаните. На крајот следи молитвено обраќање кон [[Пресвета Богородица]] со седум високи епитети (пресвета, пречиста, преблагословен, славна, владичица, Богородица и секогашдева Марија).
  
Една молитва која е многу слична со големата ектенија е сочувана во посланието на св. Климент Римски до Коринтјаните (околу 90-100 год. по Христа). Денешната голема ектенија е тесно поврзана со ѓаконските молитви во Заветот на нашиот Господ Исус Христос (дело кое потекнува од 3 век) и [[Апостолски установи|Апостолските установи]] (4-5 век). На прозбите од големата ектенија уште од 4 век се одговара со „Господи помилуј“, што се смета за литургиски извор на исусовата молитва. Доколку на богослужбата е присутен ѓакон, тој ја изговара големата ектенија, и тоа од амвонот, а возгласот, чија тема е славата Божја, ја изговара свештеникот.   
+
Една молитва која е многу слична со големата ектенија е сочувана во посланието на св. Климент Римски до Коринтјаните (околу 90-100 год. по Христа). Денешната голема ектенија е тесно поврзана со ѓаконските молитви во Заветот на нашиот [[Господ Исус Христос]] (дело кое потекнува од 3 век) и [[Апостолски установи|Апостолските установи]] (4-5 век). На прозбите од големата ектенија уште од 4 век се одговара со „Господи помилуј“, што се смета за литургиски извор на исусовата молитва. Доколку на богослужбата е присутен [[ѓакон]], тој ја изговара големата ектенија, и тоа од [[амвон]]от, а возгласот, чија тема е славата Божја, ја изговара свештеникот.   
 
{{Литургија/широк}}
 
{{Литургија/широк}}
 
[[Категорија:Литургика]]
 
[[Категорија:Литургика]]

Последна преработка од 14:16, 12 февруари 2014

Голема ектенија (грч. η μεγάλη συναπτή) е првата ектенија на Литургијата, но и на вечерната, утрената и другите богослужби. Затоа што поголемиот дел на прозби во неа започнуваат со зборовите „Во мир на Господа да се помолиме“, се нарекува и мирна ектенија, ириника (грч: τα ειρηνικά). Големата ектенија има дванаесет прозби, и завршува со возглас. Во неа се наоѓаат прозби за Црквата и нејзината јерархија, за граѓанската власт, градот или селото во кое се богослужи, за оние кои патуваат, боледуваат, работаат, и за сите потреби на христијаните. На крајот следи молитвено обраќање кон Пресвета Богородица со седум високи епитети (пресвета, пречиста, преблагословен, славна, владичица, Богородица и секогашдева Марија).

Една молитва која е многу слична со големата ектенија е сочувана во посланието на св. Климент Римски до Коринтјаните (околу 90-100 год. по Христа). Денешната голема ектенија е тесно поврзана со ѓаконските молитви во Заветот на нашиот Господ Исус Христос (дело кое потекнува од 3 век) и Апостолските установи (4-5 век). На прозбите од големата ектенија уште од 4 век се одговара со „Господи помилуј“, што се смета за литургиски извор на исусовата молитва. Доколку на богослужбата е присутен ѓакон, тој ја изговара големата ектенија, и тоа од амвонот, а возгласот, чија тема е славата Божја, ја изговара свештеникот.

Оваа статија е дел од серијата
Света Литургија
Проскомидија Проскомидија | Литургиски садови | Одежди
Литургија на огласените Голема ектенија | Антифони | Мала ектенија | Мал Вход | Тропар | Трисвето | Апостол | Евангелие | Беседа | Сугуба ектенија | Заупокоена ектенија | Ектенија за огласените
Литургија на верните Херувимска Песна | Голем Вход | Прозбена ектенија | Целив на мирот | Символ на верата | Анафора | Епиклеза | Прозбена ектенија | Оче наш | Причестување | Заамвонска молитва | Отпуст | Антидор
Уреди ја кутијата