Бирократи, interwiki, renameuser, Администратори
3.103
уредувања
Промени
с
→Иерархија на хиротонија
Иерархијата на хиротонија (хиротонија е тајна во која со молитва и полагање на раце на еден или повеќе [[епископ]]и се посветуваат свештенослужителите и се поставаат во определени парохии или Епархии) произведува три степени на хиротонисани свештенства: ѓаконски, презвитерски и епископски.
Ѓаконскиот чин (во свештенство - [[ѓакон]], во монаштво - иероѓакон) се спомнува во Дела апостолски (Дап 6,1-6), каде евангелистот Лука поопширно го опишува изборот и хиротонијата на првите седум ѓакони. Нивната должност е да помагаат на епископите и презвитерите при вршењето на богослужбите и во проповедањето на добрата вест. Тие имаат и важна улога во катихезацијата на огласениет, иако немаат пастирска одговорност.
[[Презвитер]]скиот чин (во свештенство - иереј, во монаштво - иеромонах) исто така постои од апостолско време, иако поимот имал повеќе значења. Презвитерите се определени за пастирска улога (1 Пет 5,1-2), да проповедаат и поучуваат (а Тим 5,17) и раководат со заедницата во духовниот живот. Тие се подредени под Епископот по служба и власт.
Епископскиот чин ([[Епископ]] - се бира исклучително од монашките редови од 6 век) е највисок чин во [[Православна Црква|Православната Црква]] е избран да ја врши улогата на првосвештеник на евхаристиското собрание, да ги координира сите служби и харизми во помесната црква и да сведоќи за континуитетот на Црквата со апостолите, имајќи предвид дека Епископот е непосреден наследник на апостолите.
==Неколку блиски термини==
